freebelt kullanıyorum. Telefon, ev anahtarı ve kimlik vs sığıyor. Cüzdan taşımaya gerek yok.

Çapraz çanta takıyorum. Ama hedefim telefonsuz çıkmak.

Sağ cep: cep telefonu
Sol cep: ehliyet/kimlik
Arka cep: anahtar

Valla kirk yilda bir kosuya cikarim. Ciktigimda da yanima sadece anahtar ve telefon alirim. Telefon sag elde, anahtar da ya sol elimde ya da sortumun cebinde takilirim.

Decathlon’un kosu icin bel cantalari var, ondan alabilirsin

Kola takılan telefon aparatı filan çok kullanışlı cidden.

kışın cekete, yazın koşu şortunun ceplerine. Cüzdan taşımıyorum, para ve sigorta kartı sadece. Kola bir kere taktım terleyince kaşındırıyor daha kullanmadım.

Mitomani

Bu şekilde çok fazla kişi tanıdım. Kadın tanıdıklarımda bu oran daha da yüksekti epey.

Ilgi cekme ihtiyaci ve alismis kudurmustan beterdir durumu yuzundendir bence. Yalani eger baskalari tarafindan oyle ya da boyle yuzune vurulmadigi muddetce ziya gibi cakiyla aslan oldurme modunda takilacaktir. Yalan yuzune vurulduktan ve baskalarinin durumdan bisekilde haberdar oldugu farkedildinde de yalanlar daha olculu duzeye gelecektir bence.

mitoman +1

piyan çalınca gelen bir mutluluk-başarı-rahatlama hissi diğer işteki performansı etkiliyordur.
benzer bir şeyi ben de yaşıyorum, davul çalıştığımda yorgunsam bile enerjim keyfim yerine geliyor. bunun peşine yapıp süre tuttuğum bir rutinim olmadığı için daha net konuşamıyorum ama modum yükseldiği için kesinlikle normalden daha rahat ve çabuk halledeceğime eminim işimi.

Satrançta önceki maçlarımı analiz ederek, hamleler üzerine düşünerek, puzzle çözerek günde 2-3 saati geçtiğim zamanlar oluyordu ve o dönemlerde çok daha kıvrak zekalı olduğumu hissediyordum. Problemlere çok farklı perspektiflerden yaklaşıp çözüm üretebildiğimi düşünüyorum satrançla yoğun haşır neşir olduğum zamanlarda.

Valla eskiden dota oynadigim zamanlar normal hayatta cok daha sabirli ve anlayisliydim. Hem oyunda bazen denk gelen toksik oyuncular ile basetmek hem de iflah olmaz cinliler gibi hep late game stratejilerim yuzunden hep ileriyi dusunuyormusum. Ilginc.

Daha dışardan bakınca buna verimlilik artışı deniyor, var yani böyle bir şey. Birçok firma buna kafa yoruyor o yüzden.

Ben de yeni bir şeyler öğrendiğimde, ilgimi çeken okuyacak/izleyecek yeni şeyler bulduğumda böyle oluyorum.

Koşulsuz sevgi verebilmek için travmalardan arınmış bir zihin gerekli. Bu da çoğu ebeveynde yok.

Varlığına değer vermek. Derslerine çalışırsan seni severim demeden seversen koşulsuz sevmiş olursun. Koşulsuz sevmek için bu dünyayı iyi anlamak gerekiyor. Çoğu insan ölümü aklına bile getirmiyor. Çocuğu bir gün ölse keşke dersini bahane etmeden sevseydim diyecek ama artık geçmiş olacak. Ya da çocuğu uzak bir yere gitse değerini anlayacak, koşul sunmayacak, fırsatı olduğu her an sevecek.

babamla iyi geçinirse.

Valla acikcasi ben gercek manasiyla kosulsuz sevgi diye birseyin varligina inanmiyorum. Sevgi su ya da bu sekilde kosulludur bence. Ebeveynler ozelinde dusunursek de bir kisinin cocugunu sevmesi ya da diger cocuklardan daha fazla sevmesi de birsekilde kosulludur. Atiyorum cocugun kendi cocugu olmasi yani cocugun dunyaya gelmesinde rol oynamasi ve kendinden ozellikler tasimasi, belki cocugun fiziksel ozellikleri, belki cocugun zekasi/davranislari, belki cocukla ilgili gelecek planlari, belki hormonal vs diye gider bence. Dolayisiyla ben hicbir zaman kosulsuz sevildim diyemem cunku kosulsuz sevgi yok bana gore.

Haa kosulsuz sevilme degil de sevgi/sevilme eksikligini hissetmeme tarzi biseyden bahsedecek olursak da bu da genelde cocukla bir sekilde vakit gecirme ve onunla dogru sekilde ilgilenmekle ilgilidir bence. Genelde dedim cunku kisilerin ebeveynlerini degerlendirmeleri de gorecelidir. Misal cocukluk ya da ergenlik cagindaki degerlendirme farkli oluyor, yetiskinlik cagina gelindigindeki degerlendirme farkli olluyor. Ya da zaman sabit kalsa bile A cevresindeki diger ebeveynlerden gordukleri ile B cevresindeki diger ebeveynlerde gordukleri seyler baska beklentilere sebep oluyor falan filan.

tam olarak koşulsuz değil
1.si yaşamsal/fiziki ihtiyaçlarını karşılamak zorunda
2.si çocukla geçirdiği vakitten keyif alabiliyorsa bu da bir fayda/koşul

içten sarılmak, görev gibi görmeden oyun oynamak, vakit gerçimek, konuşmak, öğretmek, gezmek, parka gitmek vs.

benim deneyimime göre; çocuk, ebeveyni koşulsuz sever.

Bunu ben de merak ediyordum mesela biliyor musun? Yani ben küçükken biraz yaramaz bi çocuktum, biraz çektirdim yani aileme ama çok enteresan bir şekilde ne yaparsam yapayım bana olan sevgilerinde 1 gram eksilme olmuyordu, yani oturup sakin kafayla düşününce bu bana çok mantıksız gelmişti, yani anne baba olmanın böyle bir modu açması bana imkansız geliyordu ama ben böyle bir şeyin olabileceğini kedimi sahiplendiğimde anladım. Yani açıkçası ben çoluk çocuk işine girmedim, bu yaştan sonra da girmem hem sevmiyorum hem de uğraşamam yani ama kedimi sahiplendiğimde gördüm ki kedi bana ne yaparsa yapsın sevgimde hiçbir azalma olmuyordu, yüzümü parça pinçik ettiğinde bile 5 dakika sonra "lan şunu bi denk getirsem de kafasını ısırsam" diye sevgiyle coşuyordum kendisine karşı. Sonra aklıma "lan bu kadın (annem) neden ne yaparsam yapayım beni hala bu kadar seviyor" diye sorguladığım anlar aklıma geldi, demek ki aramızda böyle bir bağ var, yani ben sahiplendiğim kediye karşı bile böyleysem beni bir miktar sıvıdan kendi içinde oluşturup büyütüp doğuran bir varlığın duyduğu koşulsuz sevgiyi tahayyül bile edemiyorum, bir ebeveynin çocuğunu koşulsuz sevmesi tam olarak böyle bir şey bana göre.

kosulsuz sevgi ebeveyn cocuk arasindaki iliskidir, yetiskin iliskileri icin soz konusu degildir. kosulsuz sevgi ile eylemlerinizin bir sorumlulugu oldugunu/olmadigini, ya da ailenin sinir koyamayacagini, kural koyamayacagini karistirmamak lazim. ders notlarin iyi olursa seni severim, yaramazlik yapmazsan seni severim degil, derslerin kotu de olsa yaramazlik yapsan da seni severim ancak bunlarin bir sonucu olur, bu seni sevmemek degil, haftasonu disari cikmamak, arkadaslarinla bulusmana izin vermemek olur gibi. ya da seninle oyun oynarim ve tum dikkatim uzerinde olur, ancak su anda telefonla konusuyorum ve rahatsiz edilmemem gerekiyor sinir koyma ornegi olabilir mesela. cocuklar isirmayi ogrenmeye basladiklarinda mesela, isirman canimi acitiyor ve bu davranisi yapmaman gerekiyor da yine kurallar ve sinirlar ile ilgili. ya da yorgunum ve 1 saat dinlendikten sonra seninle oynayabilirim de sinir koyma ornegi olabilir. cocuklarin arkadasa degil, ebeveyne, sinirlara, saygiya, ongorulebilirlige ve duzene ihtiyaci vardir. cocugu kosulsuz severek bunlari ogretmek mumkun ve olmasi gerekendir. ancak yaramazlik yaparsa cocugu gormezden gelmek, konusmamak, yok saymak gibi triplere girmek cocugun sevgiyi kosullu olarak ogrenmesine neden olur. ayrica cocuklar, ozellikle kucuk yasta her seyi kendilerinden dogru algilarlar. mesela isten eve sinirli geldiginizde, triplere giriyorsaniz, pasif agresif davraniyorsaniz, konusmamazlik yapiyorsaniz, 3-4 yasindaki cocuk bunun is nedeniyle oldugunu algilayamiyor ve kendisinin, varlik olarak sevilmedigini dusunuyor.

bana benzersen seni severim, benim gozumu/kasimi alirsam seni severim, escinsel olursan seni sevmem, engelli bir birey olmazsan seni severim gibi bir sey bir ebeveyn icin mumkun degildir. oyle biri ebeveyn de olamasa keske. ayrica cocukla kaliteli ve keyifli zaman gecirmek icin ortam yaratmak da ebeveynin gorevidir. bunlarin olabilmesi icin de oncelikle kisinin tam ve yetkin bir birey olmasi, kendi golge yanlarini gorebilmesi ve bunlari kabul etmesi gerekir. zaten bu surec hepi topu 10 sene filan, akli ermeye basladikca cocuga eylemlerinin bir sonucu oldugunu, sorumluluk almayi vs. ogreteceksiniz.

elbette ailesine siddet uygulayan bireylerden bahsetmiyorum, 18-20 yasina gelmis ailesine maddi ya da fiziksel siddet uygulayan bireye dur demek kosulsuz seviden bagimsiz, sinir koymaya giriyor.
benim anladigim cerceve bu sekilde.

Amaç yok. Büyük resim yok. Madem geldik, sevip sevilelim, güzel insanlarla birlikte olalım. Hayat kısa, kuşlar uçuyor.

Senin sectigin ve karar verdigin bisey olmadigi icin ortada amac da yok. Ebeveynlerimiz karar verdigi ya da oylesine zevk icin bir aktivitede bulunduktan sonra dunyaya geldik o kadar. Bilinc kazandiktan sonra da kendi amacini kendin yaratmaya calisip yasamina anlam katmaya calisirsin. Kimisi icin bu guc elde etmek olur, kimisi icin oteki dunyaya hazirlik olur, kimisi icin de zaten hiclige karisacaz hazir vakit varken kopalim tarzi bir amac olur.

Ben yurtdışına yerleşmedim ama aidiyet konusu benim de dert edindiğim bir mesele olduğu için tezimde göç deneyimi olan katilimcilarima sorduğum bir soruydu. Göç çalışmalarında yeni mekansal yer edinmeler eski mekanlara olan aidiyet hissini ortadan kaldırmıyor. Hatta Faist'in şu sorusu çok anlamlı " Neden göçmenlerin sadece bir ülkeye bağlılık duyabileceğini düşünmek zorunda olalım ki?". Ama öte yandan göçmenin yerleştiği ülkenin eksiksiz bir vatandaşi olma hali ile benliği ile ilgili düşüncelerini memleketiyle tamamen koparma arasında kaldıkları ikili bir durum da mevcut. Ama şu da bir gerçek ki göçmen için karşılıklı ilişkiler yoluyla anlama, önemseme, ve onaylama durumu deneyimledigi ölçüde, topluluk tarafından önemli, değerli ve katkıda bulunma hissini hissettiği ölçüde sosyal olarak bağlı ve ait hissedebiliyor.

ikinci sinif vatandas hissediyor musun? - hayir
aidiyet hissi var mi? - hayir

ne yasadigim ulkeye ne de turkiye'ye aidiiyet hissediyorum. yasadigim ulkenin ana dilini bilmedigim icin benimle ayni statude olan yerel arkadasim az bu yuzden kendimi oraya ait hissetmiyorum, turkiye'de eski baglarim kalmadigi icin turkiye'ye de aidiyet hissetmiyorum. ha evet sonuc olarak evim orada ve ev neredeyse aidiyet oradadir.

romence bilseydim eğer tam buralı olurdum. ne yazık ki bilmiyorum, ama öğreneceğim daha kalırsam.

kendimi buraya rock konserlerine gidip de konserden sonra grup üyeleri ile sohbet ettiğim zaman buralı hissediyorum.

basçısını, lead gitaristini, bateristini, 2 solistini isim olarak bildiğim ve beni de tanıyan; zamanında istanbulda bile konser vermiş bir grup var luna amara diye. mahallemin grubu derim resmen.

kişiye göre çok değişir tabii. gittiğin ülkeye göre de çok değişir, dubai gibi herkesin yabancı olduğu bir yerde yaşam daha rahat ama isveç gibi çoğunlukla safkan olan bölgelerde bu iş daha zor. ben %100 aidiyet sağlanabileceğini sanmıyorum, 2. sınıf vatandaşlığı da yabancılar şubesinde sıraya girince yer yer yaşarsın ama bunlar hep baştan kabul edilmesi gereken şeyler zaten.

yani çok saçma bir cevap olacak ama ne abartıldığı kadar zor ne de kolay.

O an neredeysem kendimi oraya ait hissediyorum, 1 haftalığına başka bir ülkeye gitsem 40 yıldır oranın vatandaşıymışım gibi takılırım, hatta bırak ülkeyi şehri bulunduğum semtin sorunlarına çözmeye yönelik girişimlerde bulunacak kadar kolay asimile olurum, götür bırak beni Grönland'a 1 sene sonra belediye başkanı olacak kadar benimserim güzel Grönland'ımızı.

ikinci sinif vatandas hissediyor musun? - hayir 2. sınıf hissetmen zor ab ülkeleri usa, karışık zaten. dilini öğrenene kadar zorluk var

aidiyet hissi var mi? - hayir ama tr dede yoktu 3-4 senedir yer değiştiriyordum. o yüzden sorun yok.

kendi hayatına odaklanırsan zaten kimin ne düşündüğü o kadar önemli değil.

şu "ülkeler zaten karışık" argumanı geçerli değil ya kabul edemiyorum. isviçre toplama kampı bi ülke ama hayvan gibi ırkçılar. ismine göre bile farklı duygular uyandırabiliyosun karşındakine. Nur ile Rossy aynı kategoride değil

Valla ben kendimi hicbir yere ait hissetmiyorum ancak genel olarak cevaplayacak olursam o aidiyet olayi bircok faktore bagli bence. Kultur, dil, iklim, oradaki kosullar vs diye girer. Her ne kadar diger faktorler de cok onemli olsa da oradaki kosullarin ve sahip oldugub imkanlarin her seyi belirleyecek en onemli sey bence.

Kosullar derken de hem ekonomik, hem sosyal kosullardan bahsediyorum. Atiyorum ekonomik kosullarin pek iyi degilse bu olay diger tum faktorleri direkt etkiler. Hem uzun soluklu yasam kurman zor olur hem de kulturu, dili vs ogrenebilme imkanlarin da oldukca kisitli olabilir. Iklim guzelse guzelligin farkina varamazsin, iklim kotuyse sana x2 daha kotu gibi gelir. Hal boyle olunca da zaten yasadigin yere kendini ait hissedemezsin cunku her an gidebilecek gibi bir durumdasin.

Misal Turkiye avrupa birligi ulkesi olmadigi icin gittigin yerde kalabilme kosullarin diger avrupa birligi uyesi ulkelerine gore daha zor oluyor genelde. Yani is bulmak, bir takim burokratik islemlerle ugrasmak, bir takim ekonomik kosullari yerine getirme falan insani bezdirebiliyor.

Sosyal olanaklar da iste bulundugun cevre, kisiligin hatta bir miktar sansa gore de degisiklik gosterebiliyor. Atiyorum eger biraz aktif ve girisken biriysen arkadas edinmen ozellikle yerel kisilerle tanisma olayi cok yarar saglayabilir. Dilini ogrenebilmeni kolaylastirir, kulturu daha cabuk ogrenebilirsin, iklime gore aktivite yapabilirsin ve bu da bisekilde belki aidiyet hissine yol acabilir. Yok icekapanik ve pek arkadas edinemiyor ya da sadece kendi ulkendeki kisilerle takiliyorsan da dilini ogrenemezsin kolay kolay, kulture adapte olamazsin falan aidiyet hissini hic hissedemezsin.

Kisacasi, kisinin yasadigi kosullar ve kisilikler bence en omelisi aidiyet hissi icin,

Ikinci sinif vatandas- hic hissetmedim.
Aidiyet- dilini ogrendikten sonra daha cok. Daha iyice karistim, kültürünü daha çok benimsedim.

Bence ulkenin kültürüne, yasamina asimile olunca daha kolay oluyor.

28 yasinda yerlestim. aidiyet hissedemiyorum. yani aidiyet hissediyorum da turkiye'ye hissettigim aidiyet seviyesinde hissedemiyorum. hic olacagini da sanmiyorum.

bir de ben amerika'dayim. herkesin gocmen oldugu bir ulke. almanya'da falan olsam allah gostermesin cok daha az hissedecegime eminim.

edit: sorunun diger kismini atlamisim. ikinci sinif hissetme durumu yok. ben burada ogrenci vizesiyle calisiyorum yarin isten cikarilsam adamlar bana issizlik maasi bagliyorlar. daha ne kadar vatandas gibi hissedebilirim bilmiyorum. yani devlet tarafindan degil de kulturel olarak aidiyet yok.

bu işin genel raconu şu: ilk göçen nesil aidiyet sağlayamaz ama uyumlu şekilde yaşar.(zorlukları da çeker)

orada doğan çocuklar eh, oranın vatandaşı olurlar ama yine biraz arada olurlar.

üçüncü nesil oralıdır artık çünkü aileleri de orada doğmuş hep o kültürle ve Türkiye'yi bilmeden yetişmişlerdir. Tabii Avrupa'da şu an böyle olanların bir kısmı reisçi :D O yüzden sosyal çevreyle de alakalı.

Kendin gibi insanlarla yaşarsan aidiyet hissi sağlanır. Bu Türkiye'de olursa Türkiye'de, başka ülkede olursa orada. Gidip aidiyet hissedemiyorum diyenler sosyal çevresi olmayanlar, ve evet zor. Mesela gidip oralı biriyle evlenip onun çevresine girenler bir tık kolay alışıyorlar.

nhk ni youkosu +1 demeye gelmiştim.

hayatımın neredeyse %20'si yurtdışında geçti. hiçbir yere ait hissetmiyorum. önceden yaşadığım ülkeleri özlüyorum ama. türkiye hariç.

@nhk ni youkosu adam bunu sormamış ki sen köylünün almanya ile imtihanını yazmışsın. beyaz yakalı ile işçi gelen kıyaslanamaz

@nkn "Kendin gibi insanlarla yaşarsan aidiyet hissi sağlanır." bunu genellestiremeyiz sanki.
kendim gibi insanlarla yasiyorum ama farkli nedenlerle ne turkiye'ye ne buraya yuzde yuz aidiyet hissediyorum. ayni zamanda her iki yeri de bir sekilde evim olarak goruyorum, havaalaninda 'eve geldim' diye mutlu oluyorum. hatta yasadigim bazi diger ulkelere gidince de oralari evim gibi gorup, baska turlu bir aidiyet hissediyorum .

bu kavramlarin hicbiri bence siyah beyaz olmadigi gibi, kisinin yasantisina, yasami algilayis bicimine gore fazlasiyla degisir.
2.sinif vatandas olarak hissetmiyorum ama elbette kendi vatandaslarinin sahip oldugu ve benim sahip olmadigim haklar var, ki bu gayet normal.

Turkiye de dislanmis hissediyordum. Yurtdisina geldigimden beri “daha ait” hissediyorum. Ama t butunlesme de olmuyor tabi. 13-15 yas bence en son sinir, bu yaslardan sonra yurtdisina cikanlar tamamen butunlesmekte zorlanir diye dusunuyorum sahsen.

@abi bi dizi buldum on numara, beyaz yakalı iyi alım gücü ve benzer kültürle gidiyor okey ama "aidiyet" farklı bir şey. Beyaz yakalı dediklerinin bir kısmı Türkiye'de aidiyet sorunu yaşayıp kendini bulamamış insanlar.(ki belki de Türkiye'de aidiyet sorunu olduğu için gidiyor) O kelimeden ne anladığına göre değişir bunun cevabı. Ben İngiltere'de kendimi çok rahat hissetmiştim mesela ama artık buralıyım Dorset çocuğuyuz biz kafasına gelebilir miyim emin değilim. Orada büyüyenlerin ilkokul, lise vb. hayatları hep benzer şekilde yoğurularak geçti, oradan geçmeyenler tam o kültürün parçası olamaz gibi geliyor bana. Bakış açın, hayallerin her şeyin yetiştiğin ülkeye göre şekilleniyor ve ülkesindeki büyük problemlerden dolayı göç etmiş yetenekli biri ile X ülkesindeki Average Joe'nun aynı topluluğa ait hissetmelerini beklemek anlamsız bence, hayatları bambaşka geçti çünkü. İlk nesilden kastettiğim bu. Yoksa Almanya'da İngiltere'de yasalar düzgün uygulanınca hakkın verilince "ne güzel ülke ya çok seviyorum" demek aidiyetse okey o olur.

@kassiopeia, aynen kişiye göre değişebilir tabii, siyah beyaz değil dediğiniz gibi. Ama ben zaten orada da vatandaş olanları kastetmiştim vatandaş değilken (veya süresiz oturma izni) yerleşmiş kabul etmezdim ben mesela. Ama onu şu yüzden dedim, mesela Kanada'da çok mutlu olan da var ama sosyal çevre dolayısıyla mutlu olamayıp dönüp burada Bağdat Caddesinde oturan ve buradaki sosyal çevresiyle daha mutlu olan tanıdığım da var.

Valla hocam acikcasini soylemek gerekirse okul tek basina hele de yuksek lisans ise bisey ifade etmez ne yazik ki. Ulkede yuksek lisans bolumlerinde egitimler ve icerikler oyle cok saglam olmadigi icin tek basina cok bir kredi sunmuyor.

Yapabilecegin sey, ilgili yuksek lisans bolum bilgisine ek olarak konuyla ilgili birkac proje yapmak ve bu projeleri de bisekilde gerek github linkiyle gerek aciklama ile vs CV ye ilistirmek bence.

Mutlaka imzaladiktan sonra

Kimi zaman mevcut sirket comak sokuyor sektor kucukse, sirket kurumsal degilse ha oyle demedik soyle oldu boyle oldu diyor. Pozisyon kapaniyor baska aday torpille geliyor her sey oluyor :) imzaladiktan sonra da olabiliyor tabi de ne kadar saglama alabilirseniz o kadar iyi her ihtimale karsi

Aslinda direkt imza atmadan once eger sirketten ayrilma sebebin cozulebilecek seyse (maas, bir takim haklar vs) dusunme suresi icerisinde gidip calistigin sirketinle konuyu konusup 'bak ben ayrilmak istiyorum soyle bir teklif var, karsi teklif yaparsaniz sizde kalabilirim' tarzi konusmak da yararli olabilir.

'yok ben her turlu ayrilacam' dersen de @wct nin dedigi gibi imzayi at sonra ayril.

Valla ben 3 is degistirdim hic oyle imza at sonra istifa et olmadi.

Teklifi alirsin el sikisirsin, gidersin mevcut is verene ben ayrilcam dersin. Tarih netlesir, sonra gider yeni is yerine bu tarihte basliyorum dersin.

Ha belki milyon dolarlik binlerce calisani olan sirketlerde farklidir ama tr ortalamasi bu

Valla bence de imzayı attıktan sonra söyleme. Belki daha yüksek bir teklif gelir kalmaya karar verirsin filan.

Ben anlamıyorum sözleşme zaten işe giriş günü imzalanıyor, sözleşmes imzalamadan istifa etme diyenlerin ihbar süresi falan yok mu arkadaş bugün sünnet yarın deniz gibi hemen ertesi gün yeni işe mi başlıyorsunhz. Bu zamana kadar 7 defa istifa ettim hep de bilinen şirketletde çalıştım belki onun da etkisi vardır ama teklif aldım ertesi gün istifa ettim baktım mevcuttan teklf gelir mi diye baktım gelmedi hemen aradım kabul ettim teklifi.

Bugüne kadar hep teklifi aldıktan sonra istifa etttim, problem olmadı.

İki ay deneme süresi var zaten. Sözleşmeyi imzalasan bile bir sonraki gün işten çıkarabilir. Teklifi kabul etmek yeterli değil bana göre. İhbar süresi varsa ben iki hafta ya da bir ay sonra işe başlayabilirim, sizin için uygun mu demek gerekiyor. Belki işe hemen başlayabilecek birini arıyorlardır.

Ben şimdiye dek yeni iş teklifi netleştiğinde, maaş ve diğer haklarda kesinlik sağladığımızda istifa ettim. İhbar sürem ve işten ayrılma tarihim netleştiğinde yeni başlayacağım yere bilgi verip X tarihinde başlıyorum diyerek talep ettikleri belgeleri yolladım. Yeni işin ilk günü de sözleşme imzalayıp başladım.

teklifi kabul ettiğinizde gidip mevcut amirinizle görüşüp, böyle böyle bir durum var, izninizle ayrılmak istiyorum demeniz lazım. çıktığınız işyeri ile ihbar sürelerinizi görüşmeniz gerekir, ihbar sürenizde çalışmak istemiyorsanız, karşılıklı anlayış içerisinde çözmeniz lazım. yoksa zehir olur.

Friends&chat kismina tiklayip durumunu direkt offline olarak ayarlayabilirsin.

nakit. bu tip durumlarda genelde ihtiyac olmayan esya yigintisi olusur.

ben de hot potato'nun dediği sebepten maddi yardım yaptım bu sefer. o eşyaların oraya götürülmesi, orada ayıklanması vs çok zor cidden.

Bence her ikisi de. Bugün ahbap üzerinden yardım yaptım, yarın elimden geldiğince yardım malzemesi göndericem.

Yalnızca biri olacaksa nakit derim tabii.

@datnet ben henuz yapmadim ama dedigim gibi tercihim nakit. hep afet durumlarinda gereksiz/asiri battaniye vs gonderiliyor diye okuyoruz. battaniye ihtiyaci olmayabilir, bilemeyiz yani. onun yerine telefonunu enkazda kaybetmislere telefon, medikal malzeme, ilac, cadir vs ihtiyaci olabilir. bu tip seylerin tedarigi icin de nakit gerekli.

twitter.com

Valla ben de nakit yardimini tercih ederim.

ahbap'a nakit gönderdim. imkanı olanların da güvenilir kurumlara bağış yapması çok önemli. ayrıca evdeki sağlam durumda olan kışlık kıyafetleri bulunduğum belediye aracılığı ile göndereceğim.

biz de hızlı olsun diye ahbap platformuna nakit gönderdik. yarın da belediye aracılığıyla eşya gıda vs için yardım yapmak istiyorum.

Eşya yardımı daha mantıklı

ben nakitte cok guvenemiyorum ama battaniye yigini dedikleri sey cesetleri sarmaya bile yetmeyebilir. hicbir zarar gormediyse bile bolge halki komple barinma, yemek ve giyinme ihtiyacini bir sure gideremeyecek. ben de tercihimi esyadan yana kullandim. belediye de gida, giysi vs diye ayiriyordu toplarken de. sahit oldugum kadariyla gordugum cogu sey de ihtiyac niteligindeydi en basiti temizlik malzemeleri sinirsiz bi ihtiyac. yardim tirlarinin hakkini yememek lazim

Allah hepinizden razı olsun canlar. Ben de güvenilir kuruluşlar aracılığıyla nakit yardımı yapacağım.(kuvvetle muhtemel ahbap) İmkanım olursa yarın olduğunda da kıyafet yardımı yapabilirim inşallah.

Eger egitimi icin yapabileceginiz bir sey varsa, lütfen elinizden geleni yapin.

Herkes ailesiyle bir noktada kendi ic dünyasinda hesaplasiyor. Yasadiklarini tartiyor. Siz yardim etseniz de etmeseniz de o hesaplasmalar yapilacaktir.

Siz bir gencin egitimini maddi manevi destekleyebilecekseniz, bundan hicbir sebeple geri durmamalisiniz. <3 Bazen ben buradayim diyip bir insana el uzatmak, o insanin hayatinda cok sey degistirebiliyor.

Ayarlayabilirseniz o desteği verdiğinizi belli etmeden yapın.

"Ben bir arkadaşımı ayarladım Ayşe'ye A dersi için özel ders verecek ücretsiz" vs. Ücretsiz kısmını anne babaya söyleyin.

Bulacağınız öğretmenle de önceden konuşursunuz onlar bilmeden ödemeyi siz havale falan yaparsınız.

Ama son paragrafinizda dediğiniz "hissettirmemek" kısmına yapacağınız bir şey yok bence bu konudan bağımsız olarak. Öyle bir umursamazligi varsa eninde sonunda hissedecek o çocuk onu, ki hissetse daha iyi olur.

ailesi kizlarina demek ki boyle bir hayati uygun goruyor. ve kiza belki matematik falan degil de sukretmeyi ogretiyorlardir. kaynaklarinizi baska bir cocuga ayirin bence. yine de yardim sonrasinda ailesine tavir almaz saniyorum kiz. sonucta imkanlarinin olmadigini 15 yasindaki cocuk farkindadir zaten.

@chihi+1
Egitim yardimi bence de en iyi yardimlardan biri. Direkt balik vermek yerine baligin nasil yakalanacagina yonelik oldugu icin daha uzun omurlu. Yapacagin yardimin onda ne hissetirecegi de onun dusuncelerine, seninle olan iliskilerine vs bagli.

Ozel ders gibi seylerle ilgili olarak da hissettirmeden yardim etmek yerine onunla direkt bir iletisim kurarak ilerlerdim. Yani 'bak egitimin icin sen istekli ve basarili oldugun surece ben elimden geldigince sana destek olurum' tarzinda destegimi bildiririm ki hem sorumluluk olayi olsun hem de arkasinda bir destegin oldugunu bilsin.

Senin verecegin bu destek daha cok onun sana karsi daha pozitif olmasini saglar bence. Ailesi bu konuda fazla imkan sunamadiklari icin de onlardan soguyacagini sanmiyorum cunku onlar da ellerinden geldigince zaten ugrasiyorlardir diye dusunuyorum. Kisi de zaten olanaklarin ve durumunun bisekil farkindadir ve olaylari kendince yorumluyordur.

On beş yaşındaki çocuk çok da küçük değil. Babasının asgari ücretinin temel giderleri karşılamaya ancak yettiğinin farkındadır. O yüzden dışarıdan gelecek herhangi bir yardım elinin onu ailesine karşı soğutacağını düşünmüyorum. Önemli olan burada çocuğun geleceği, anne babasının kararları onu bağlamaz ve sırf bu yüzden böyle bir fırsatı kaçırmayı hak etmiyor bence. Kesinlikle destek olun, size karşı daha iyi yaklaşacaktır. Bazen çocuklar anne babaları bu imkanları sağladığı zaman onların zaten yapmak zorunda olduklarını düşündükleri için yeterince tutunmuyorlar böyle şeylere. Ama babasının kardeşinin onun için böyle bir fırsat sağlaması onun daha fazla ders çalışmasını sağlayabilir. İnsan anne babasına çarşı çok mahcup hissetmez ama size karşı hissedebilir başarısızlık yaşadığında ve bunu hissetmemek için daha fazla çalışabilir.

Elinizden geliyorsa kesinlikle yardim edin. Ailesinin goruslerini benimsemiyor olabilir ki benimsese bile ben yardim ederdi. Sonucta daha 15 yasinda ve babasindan ailesindrn etkileniyotdur. Hic olmazsa ilerde kendi ayakkarinda durur, ekonomik ozgurlugu olur meslegi olur. Hic dusunmeden yardim edin egitimine bence

babası yapmıyorsa sen yaptığını belli et. çocuk zaten babasının yapmayacağını anlayacak yaşta. ara kızı hangi konuda destek istiyorsun diye sor. sonuçta yakın akrabasın.

Belki vicdansızlık ama bende aynı şekilde düşünüp yardım etmiyorum bu tarz kişilere.

ben valla Vilnius hariç bunlara gittim. ama spesifik şeyler sormuşsunuz sanırım. o yüzden çok da cevap veremeyeceğim çünkü düz turist olarak gezdim. :.)

benim nazarımda Tallinn > Riga ama ikisi de güzel yerler. tallinnin old townı çok güzel gerçekten tarihi dokusu dışında da sanki biraz daha sizin aradığınıza uyar gibi de.

erasmus'u riga'da yaptım ama pandemiye denk geldi. belki onun etkisidir bilemeyeceğim ama gece hayatı olarak pek şey gelmedi bana. hiçbir kısıtlamanın olmadığı zamanlarda, erasmusçuların aktığı ortamlarda bile fazla insan-eğlence olmuyordu açıkçası. şehrin en sevimli merkezi yeri zaten küçük, her yer erken kapanıyor. yine de tallinn ve riga çok tatlı, gittiğine pişman olacağın yerler değil kesinlikle. ki gece hayatı yok değil, belki tatmin eder, ben pek ilgilenmediğim için üzerinde durmamıştım. vilnius'un sevimli ve yeşil olmak dışında bir özelliği yok ama bildiğim kadarıyla, ben olsam oraya gitmek yerine tallinn-riga ikilisinde daha fazla harcar veya feribotla helsinki'ye geçerdim.

Valla öncelikle hepsini 4 güne sığdırma planından vazgeç bence. Vaktini sürekli yer değiştirmekle, bilet kovalamakla falan harcama derim. Şimdilik Vilnius ve riga takıl. Sonra da talinn ve helsinki yaparsın.

Gece hayatı üçünde de belli günler aktif. Cuma ve cumartesi diyelim, pazar zaten direkt ölü gün gibi.

vilnius’da gerçekten hiç bir şey yok.
tallinn de max 1 günde bitirilebilecek gayet ufak bir yer. ben olsam bu programa artı olarak tallinn’den helsinki feribotu ile helsinki’yi de eklerdim. 2 saat sürüyor ve 20 euro mu ne. helsinki güzel bir şehir ve rock klüpleri falan da çok iyi. .
riga’ya gitmedim
helsinki olmazsa size hayal kırıklığı yaşatacak bir rota olacağı kesin bence. eh işte şehir gezmiş olurum derseniz gidin tabii ama o paralara gidilebilecek çok daha güzel ve canlı yerler var baltık kasabaları dışında

Mesajda belirtmemişim, sadece birine gideceğim, 4 günde 3 şehir değiştime planım yok :)

sadece birine gitme dostum. vilniusta falan sıkıntıdan patlarsın. akşam 11’de yemek yenecek yer yoktu ben gittiğimde. gideceksen helsinki’ye git, vapurla tallinn yap bir günü de oraya ayır. en fazla 20 euro vapur parası vermiş olursun ama diğer alternatiflerden çok daha iyi olur.

4 gun bir yerde takilacaksaniz riga disindakiler pek isinize yaramaz. ucune de gittim, riga disindaki diger iki sehir de max. 1 gunde (hatta bence daha kisa surede) gezilebilir.

tek riga icin bile bence 4 gun cok. yazin gidecekseniz jurmala'ya da gidin mutlaka. onun disinda bir suru parklar var sehir merkezinde. sevimli bir yer riga. bir de cikolata muzesi vardi ilginizi cekerse guzel bir aktivite olabilir, laima idi sanirim ismi.

gece hayati muthis canliydi diyemem prag vs. gibi yerleri gordukten sonra ama ölü bir yer de degil. giderseniz mutlaka bal birasi icin. hayatimda ictigim en guzel icki olabilir :) sekerli ickileri seviyorsaniz hosunuza gidecektir. bir de bu tip sehirlerin standardi olarak ortacag restoranlari var. eger daha once baska yerde gitmediyseniz deneyebilirsiniz, ilginc bir deneyim olabilir. baska da aklima bir sey gelmiyor acikcasi. 10 yil olmus ben gideli, zalimsin zaman -_-

Hepsine gittim talin>riga>vilnius şeklinde vakit ayır

olur tabi. hiç türk filmi seyretmedin mi. bir çok sebep olabilir buna. günümüzde dahi

Oluyor. Tecrübe edildi geçmişte.

sevseydin ayrılmazdın
ilerisine inanırdın
bi şeyler eksiktir, hisler eksiktir illa ki

Oyle bi sey olmasa koskoca ayna grubu o isimde bir sarki yapmazdi. Bir takim sebepler de buna sebep olabilir muhakkak. Boyle yazinca da suleyman demirel vecizesi gibi oldu.

Saka bi yana, eski zamanlarda bu olay bence ilisklerin en az %90 i icin gecerli bir olaydi. Yani o zamanlarda duyuru olsa 'severek ayrilmak var mi?' seklinde bir soru yerine 'sevip de kavusmak var mi?' seklinde soru sorulurdu bence. Evlilikler genelde gorucu usulu ya da bir takim cikarlara dayandigi icin bu olay oldukca yaygindi. Tabii maalesef simdilerde de yine o sekilde olaylar halen var hatta o da yetmezmis gibi 'X oldugun icin olmaz' tarzi olaylar da yasaniyor. Hani gecmise kiyasla oran oldukca dusmustur hatta belki ekstrem ornek olarak da sayilabilir bunlar ancak olmadiklari anlamina gelmiyor maalesef.

Bunun disinda bir de uzun mesafeler donusen iliskiler, gelecek ile ilgili farkli beklentilerin olmasi ya da taraflardan birinin artik sevmemesi yuzunden de yine o sekilde sonuclanabiliyor. Her ayrilik direkt iki tarafin da artik sevmedigi anlamina gelmiyor.

Evet var. Bırak ayrılmayı, çok sevdiğin halde kesinlikle olmayacak biri olduğunu gördüğün için kalbini çevirmek zorunda kalmak bile var ki bunu ben yaşıyorum. Oluyor. Dünya işte.

Evet

Olmaz hasta misiniz kardesim, seviyorsaniz neden ayriliyorsaniz?

var tabii ki. örneğin sen çocuk istemiyorsundur karşı tarafın gelecek beklentisi budur. seeverek ayrılırsın. sevmek demek illa ömür boyu fedakarlık yapmak demek değil. geçerli sebepleri olabilir.

Valla ingilizce altyaziyi 'olmazsa olmaz' degil de 'olsa iyi olur ama olmasa da olur' seklinde bir ozellik olarak gordukleri icindir. Yani Turkiye de cogu kisi ingilizce altyazi olayini kriter olarak almadigi icin cok ustunde durmuyorlardir.

Sadece bir kisi mail atarsa koyarlar mi bilmiyorum ancak bayagi kisi ayni sekilde mail atarsa kesin koyarlar. Sen yine de mail atip sansini dene bi.

İngilizce altyazı olmaması yüzünden ben de ısınamadım blu TV'ye.

Türkçe olmayan her şeyi orijinal dilinde İngilizce altyazı ile izlemeyi tercih ediyorum.

Bundan birkaç yıl önce bir Türkiye'deki bir video on demand servisinin istatistiklerini öğrenmiştim.
Seçenek varsa altyazılı izleyen %8, dublajlı izleyen %92'ydi.
Bu %8'in ne kadarının İngilizce altyazı tercih ettiğini hayal gücünüze bırakıyorum.

Çok az kişi İngilizce altyazı ile izlediği için umurlarında olmuyor. O şirketin yöneticisi olsam ben de İngilizce altyazı eklemekle zaman kaybetmeyin derdim sanırım.
Not: Türkçe altyazıyla hiçbir dizi/film izlemiyorum. İngilizce dışındaki yapımları da Türkçe altyazıyla izlemek zulüm olacağı için izlemekten kaçıyorum.

Şüphelenilmemek için kaçmamak daha mantıklı. Kaçarsan direkt şüpheli, hatta suçlu görülüyorsun. Programa dikkatleri başka yöne çekmek için katılabilirler. Olayları yalan ifadelerle karmaşık hâle getirebilirler. Program uzun sürdüğü için bir noktada itiraf etmek zorunda kalıyorlar. Zaten zekâları yüksek değil. Bir de anlatırsan cezada indirim olur gibi şeyler söylenince dökülüyorlar.

Master degree Müge izleyicisi olarak, bunun sebebinin "yorulmak, anlatıp kurtulmak" olduğuna karar verdim uzun analizlerim sonucu...

Toplumsal baski ve kendini bisekilde istedigi gibi cevreye gosterme istegidir. Buyuk olasilik delil yetersizliginden dolayi kanunen pek bisey yapilmiyordur kisiye. Konu tv de gosterilmeye baslandiginda da kisi arkasindan 'korkup kacti. Saklayacak biseyi olmasa niye orada olmasin' demesinler diye ve bir de delil yetersizligine guvendiginden dolayi programa cikmakta sakinca gormuyordur. Kendince cikip bir de cevresindeki imajini duzeltecegini vs hesapliyordur.

Tabii genelde farkinda olmadiklari sey ise olayin tv de yayinlanmasiyla olayin daha genis bir kitleye hitap edecek olmasi oluyor. Bu da yeni deliller, yeni kaynaklar vs saglayabiliyor. Normalde polislerin kaynaklari sinirli oldugu icin olayin ustune pek gidemiyorlar. Iste olay boyle genis kitleye yayilinca da evdeki hesaplari carsiya uymuyordur ve bu durumda da hizli karar verip aksiyona gecmeleri gerekecektir. Eger delillerin yetersizliginin farkindalarsa kalip inkara devam edebilirler, yakalanacaklarini anlarlarsa da cikip kacabilirler ya da itiraf edebilirler.

Canli yayinda degil de direkt polise gidip itiraf etmek de daha iyi olabilir onlar icin ancak bu durumda da kanal yonetimi, tv programi falan devreye giriyor olabilir. Sonucta olayi direkt canli yayinda itiraf etmeleri onlar icin oldukca saglam bir olay olur. Dolayisiyla bazen bu sekilde de yonlendiriyor olabilirler. Bazen de belki de o anin verdigi heyecan, baski yuzunden direkt cozuluyorlardir vs.

o programlar öyle. esra erol seyrettim pandemide haftalarca. yerinde olsam asla televizyona çıkmam dediğim insanlar çıkıp her şeyi anlatıyorlardı. programa getirmeden önce kandırıyorlar, senin tarafını tutucaz diyorlar, işini görücez diyorlar, sonra yardım etmiyorlar. canlı yayında çapraz sorular soruyorlar, sürekli baskı altında oluyor. en sonunda aptallaşıyor, bülbül gibi konusuyor. zaten genelde televizyona çıkmayı matah bir şey sanan, televizyon programcılarını üstün insan sanan köylü kesim oluyor bunlar.

ayni programda kendi kizini bogarak olduren bir anne vardi. yillar once cinayeti islemis, fakat itiraf etmedigi icin iceriden cikarmislardi. sonradan sonraya uzerine giderek itiraf ettirdiler.

www.haberturk.com

o durum bana da tuhaf geldi.
müge'nin olaylarında katiller çevreden baskı görüyorlar ve suçlu olmadıklarını savunmak için ekrana çıkıyorlar.
bu olayda gördüğüm, çok ciddi üzerine gelen yok çevreden. kadının aldatma olayı olduğu için anne babası bile pek arkasında durmuyor. Adam stüdyoya gelmiyorum dese hiçbirşey olmaz.

para mı alıyorla acaba. katil olsam çıkmam programa. psikolojim bozuk derim. böyle saçma bir ülke nasıl olabiliyor ya

Valla o insanlari canli yayina cikmaya nasil ikna ettiklerini anlamis değilim.

@stavro insanlarin cehaletini ve kimisinin unlu olma istegini hafife aliyorsunuz. Gercekten cok cok cahil insanimiz var.

Biraz Bosch izlemiş olanlar durumu daha kolay kavrar. Adam LAPD dedektifi, şüphelileri bir odada bekletiyor (cooking like a stew diyor ya da marinated, tender vs.) yoruyor, konuşurken direkt suçlamıyor, zihnini meşgul ediyor, olayları yaşatmaya çalışıyor, adamı önce zihninde tutukluyor, kaçacak yeri olmadığını görünce tek bir çıkış yeri bırakıyor, itiraf et ve yardım edelim. itiraf et ve kurtul bu işten, bu stresten. benzer bir şeyler olmuş gibi. izlemedim ama tahminim bu yönde.

haklısın bence. aşırı derecede düşüncesizce bir hareket.

Haklısın bence de. Ya da biz fazla takintiliyiz

bence o kadar da abartılacak bir şey olmayabilir.
evet, elbette sorması çok daha iyi olurdu da, maddi sebeplerden kızını göremeyen abisi, "bizi de bırak" dediklerinde, "hayır bırakamam" mı diyecek?
o da ayrı saçma olurdu.

zaten gideceğiniz bir yol bu.
arabayla toplasanız beş saat sürüyor, yani tatile davet etmiş gibi davranmak biraz abartılı bence.
şu ekonomik ortamda insanlar çocuklarını görmek istemiş, keyif yapmak için işgüzarlıktan yapılan bir şey değil.

haklisin bence de. "ne var ki bunda idare et iste" diyenler olacaktir ama ben hic hoslanmam zorakiden.

Blatta hiberna, abisi öz değil tanıdığı sevdiği bir abi yanlış anlaşıldıysa eğer

yine de siz, "hayır gelmesinler" diyebilecek miydiniz?
ya da siz bunu deseniz de, o buna ses çıkartmadan "tamam" diyecek miydi?

tatile gideceğinden haberi olacak kadar yakın biriyse öz veya üvey veya tanıdık fark etmez ki.
özet olarak, "giderken bizi de bırakıverin" diye rica etmişler, o da kıramamış.
tatilinize engel olan bir şey yok ki, o süre zaten yolda geçirilecek.

yani siz de aynı şekilde tatil planınızdan önce iş için istanbul'a uğruyorsunuz.
sizin işiniz önemliyse, onun da tanıdığı abisi onun için önemli olabilir.
"tatile gideceğiz, ne istanbul'u, ne işi şimdi? yolu uzatıyorsun" demiyorsa, siz de abiyi götürüverin arka koltukta.
ilişkiler karşılıklı çabayla yürüyor.

haksız sayılırsın, hayatı bu kadar bireysel yaşamak istiyorsanız ilişki de yürütmeyeceksiniz.

Haklsınız, sorması gerekirdi. İlişki karşılıklı çabayla yürüyor, doğru. Tam da bu yüzden size önceden haber vermesi gerekiyordu.

El iyisi denen tabir varya hani ayıp kaçacak farkındayım ancak herkesin yardımına koşma gibi bi zorunluluk yok bence. Çok zorunlu olmadığı sürece ben yapayalnızken kimseden yardım istemeden bir şeyler hallediyorum. Mesela kredi kartıyla yol paramı ödüyorum. Benim babam çok el iyisi bir insan travmatik derecede, o tarz hareketler benim canımı sıkıyor. Önce bana sorması gerekmez mi? Aynı şekilde arkadaşıyla plan yaptı diyelim. Beni çağıracaksa arkadaşına söylemeli öncelikle bence doğrusu böyle değil midir?

Bireysel takılan karşı taraf +3

Hayır diyememesini anlarım, bazen spontan gelişir böyle durumlar. Ama en azından bir mahcubiyet ve "idare edelim" ricası hoş olur.
Yine de istemiyorsa partner, "x'in teyzesi de gelecekmiş" şeklinde bir bahane söylenebilir abiye.

Haklısın, buz gibi haklısın. Hayatını nasıl yasayacağını sen belirlersin, bireysel de olabilir asosyal de olabilir. Burada önemli olan bu değil, sevdiğinizin bunu düşünmemesi. Hele ki özlem varken böyle çer çöp az olan zamanı gaspediyorsa ben de sinirlenirdim

Valla araba kimin, kim kullaniyor arabayi orasini anlamadim ben. Eger araba sevgilininse ve o kullanacaksa yaptiginda pek bisey yok, bazen oyle emrivaki gelisebiliyor olaylar. O gibi durumda 'dur bi sevgilime sorayim' demek kolay olmayabiliyor.

Yok araba seninse ve sen kullanacaksan sen haklisin. Cunku o durumda 'dur bir sevgilime sorayim' demek direkt kabul etmekten daha kolay.

Sonuna kadar haklısın. Emrivaki yapılacak hukuk anca evlendikten en az 10 yıl sonrasıdır diye düşünüyorum. Emrivaki öyle bir şey. Ben hâlâ kend anneme emrivaki yapamam. Hakkı var çünkü, ne münasebet yani. Haklısın.

neye sinirlendiğini bilmiyorsun bence;

sinirlenmenin sebebi saygısızlık yapıldığını düşünüyorsun. eğer sorulsaydı zaten kabul edecektin, bir iki dakika düşünecektin, belki şakasına yolu bölüşürüz diyecektin, pazarlık yapma, kuralları belirleme şansın vardı.

bu tür durumlarda en güzel tepki aslında biraz sessiz kalmaktır, kısa kelimeler kullanmak, iletişimi azaltmak gibi davranışlarla karşı tarafa yaptığı şeyin bir sonucu olduğunu göstermiş olursunuz. bağırmanın çağırmanın, tehdit etmenin, ültimatom vermenin bir faydası yok. tam aksine sinirlenip bağırdıkça daha da artar.

Bu olay artık bir şekilde bağlanacak, o sizin bileceğiniz iş. bundan sonrasında kavga etmeyin, bağırmayın çağırmayın, laf sokmayın. çok içinizden geçecek çok fırsatlar çıkacak karşınıza bunlar için ama yapmayın, iletişimi biraz azaltın sadece, her şeyden bahsetmeyin falan.

Ben de aşırı sinirlenirdim.
Hayir diyemezsin anlarim da hemen ardindan hsber verirsin boyle böyle bir durum oldu evet demek zorunda kaldım diye. Son dk soylemezsin yani.

Haklısın ama abartmaya gerek yok, olur böyle şeyler, başbaşa da kalırsınız yani bu son görüşmeniz değil sonuçta.

blatta hiberna +1 +1 +1

önceki şeylerin birikimiyle ciddi patladım falan hele en büyük hata. önceki şeyleri önceden söyleseydiniz? şimdi karşı taraf da pireyi deve ettiğinizi düşünüyor haklı olarak. madem kısıtlı vakit zaten yayıla yayıla gitmeyeceksiniz istanbul izmir yolunu, otobandan 4 saatte patlatacaksınız. kaldı ki siz izmirden sapancaya doğrudan gitmek varken istanbul diye bi şey çıkarmışsınız (dönüşte olsa neyse) ona bir şey dememiş karşı taraf. yaptığınız kıymet bilmezlik, ayrıca çevresine iyilik yaptı diye böyle kızıp bağıracaksanız hem sizden hem çevresinden soğur, ona zarar verirsiniz... seviyorsanız yapmazsınız, sevmiyorsanız da bitirin gidin böyle şeylerle zarar vermeyin.

blatta hiberna ve sert siyah krom +1 +1 +1
bu kadar sinirlenmekte haksizsiniz.

bu mevzu o kadar eşimin yapabileceği bir şey ki daha okurken tetiklendim. kızım doğduktan sonra ailecek gittiğimiz ve ev kiraladığımız ilk tatilimizin ertesi gün kiraladığımız ev 2+1 diye abisi, yengesi, annesi, teyzesi ve 3 çocuğu damlamıştı siz çocuğu yanınıza alırsınız biz öteki odada ayak bacak yatarız diyerek lol :D sonra ben yaz tatilinde evimde rahatça yatıp kalkıp çocuğumu emziremeyecek miyim diye arıza çıkarınca eşim kaldığımız yerin üst katını onlara tutmuştu, ben ücretsiz izinde ve tek maaşla dişten tırnaktan arttırıp tatile gelebilmişken tatil masrafımız onların kirası ve mutfak masrafıyla durduk yere 3e 4e katlanmıştı. durduk yere sanki biz onları evimize davet etmişiz gibi davranıp hiçbir masrafa ortak olmadıkları gibi sürekli eşimi bizi çay bahçesine götür, bize dondurma al vs diye de darlamışlardı çünkü.

sevgiliniz de muhtemelen böyle biri, ille aile olması gerekmez hiç tanımadığı yoldan geçen biri bile bir şey istese acaba şu an kullanılıyor muyum, enayi yerine koyuluyor olabilir miyim diye düşünmeden varını yoğunu ortaya koyuyor. iyi biri belli ki, ama birlikte yaşayanı yoruyor, çeken bilir eşim sürekli ortaya atladığı için elalemi memnun etmek adına maddi manevi nelerden taviz verildiğini. o yüzden önceki olayların birikimini ve patlayışı da çok iyi anlıyorum.

siz belki açacaktınız son ses müziği, canınız istediği yerde durup yemek yiyecektiniz, kenara çekip manzara izleyecektiniz, öpüşe koklaşa, romantik sohbetler eşliğinde gidecektiniz. hayatınızda ilk kez göreceğiniz insanların yanında rahat olamayacaksınız, kötü bir başlangıç olacak ama sevdiğinizle ömür geçirecekseniz bu ne ilk ne de son olacak, bunları göze almanız gerekiyor onun karakteri açısından. o yüzden zaten kısıtlı bir zaman diyerek çok da mevzuyu uzatmadan baş başa olan zamanınızın tadını çıkarmaya bakın derim ben.

kakamelsokoban+1
Yol da tatilin bir parçası çünkü. Hele ilişkinin başlarında, hele uzaktan ilişkide, her dakika değerliyken. Bu konuda sevgili haksız.
İnsanın sinirine hakim olması her türlü ilişkide ama en çok da sevgili / eş ilişkilerinde önemli. Patlamamak, yaptığı hatayla kişiyi yüzleştirmek her ne kadar bir patlamadaki ferahlığı vermiyorsa da bünyeye uzun vadede gerekli saygı, sevgi ve haklılığı sağlıyor insana.

Hocam hiç tanışmıyoruz, sadece yazdıklarından çıkarım yapıyorum lütfen kabalık algılama ama senin adına sevindim, bazen en hayırlısı ayrılmaktır."kafamı bozma sevgili yaparım" lafı pek çok şeyi zaten açıklıyor, kaldı ki "evliyken kabullenemeyeceğin şeyleri ayrılınca yapmaya başlamış" ciddi ciddi. Bu iki ifade senin için çok yanlış birisi olarak anlaşılıyor. İş bir sevgililik durumu da değil hukuki bağlayıcılığı olan evlilik aktiniz bitmiş. Artık herkes kendi yoluna. Evli kalıp her gün ölmektense sen bir kere ölmüşsün. Bundan dolayı senin adına sevindim. Ama benim bir erkek olarak hemcinslerimde gördüğüm en büyük eksiklik inanılmaz saplantılı ve duygusal olmaları. Kadınlar bildiğiniz gibi değil abi; bu melankoli onlar için değersiz, kaldı ki ben hep şöyle düşünüyorum, "sen biriciksin, teksin, nefes aldığın iki adet ciğer bir kalbin var, bunlar olmadan yaşayamazsın, bunu da sağlayan yine kendi varlığın, kimseye ihtiyacın yok, ola ki hayatına biri girdi, bu yolculukta ben de varım dedi, buyursun, ama gidene de dur demek bir acziyettir ve insanın kendine karşı, bir zamanlar kendinden, ruhundan ödün veip, zamanını onun için harcayıp biriktirdiğin onca anıya yaptığı haksızlıktır, hakarettir bu. Gitmeyi tercih eden bunlara saygı duymamış, yaşanmışlıkları elinin tersiyle itmiş, kim olursa olsun, seni kendine layık görmeyen birini bir insan nasıl kendi gururuna yedirip, kabul ettirip, kendini dizginleyip, kendine layık görür hatta prşinde koşar? Bu olgu bana çok saçma geliyor.Abi sen değersiz misin ki senle birlikte olmak istemeyen birisi ile bile bile birlikte olmak istiyorsun. Hayatım boyunca çok aşık oldum, bunlar tecrübelerimin bir sonucu. Günün sonunda her insan evli de olsa bekar da olsa, romeo juliet de olsa yalnızdır, kendi mücadelesini vermektedir ve tek gerçek hayatta kalman üzerinedir, seni sen yapan şeylerden taviz verme, ağlamak zırlamak zamanı değil, toparlanıp hikayenin geri kalanını yazma zamanı. Ve gerçekten tartışmalı, geçimsiz bir evliliktense tek tabanca yaşamak en evlasıdır. Psikolog ve psikiyatrist sana şart, ama en şartı senle karşılıklı kuracağımız bir rakı sofrası :)

Valla hocam takinti yapmissin ve 'kor olur badem gozlu olur' sendromunu yasiyorsun gibi gozukuyor. Yapacagin is su asamada gecmisi kurcalamayi birakip onune bakmak ve karsi tarafi da rahat birakmak olmali bence. 'Yasandi bitti' deyip kabullen, her sey iyi olsaydi zaten ayrilmazdiniz. 6 ay oncesine donmen de yine cok biseyi degistirmezdi bence cunku 6 ay onceki sen simdiki sen degildin. Simdiki dusuncelerinle 6 ay oncesine gitsen bu sefer olay daha da kotu olabilirdi cunku bu sefer kaybetmekten daha cok korkacagin icin belki de seni sen yapan ozelliklerinden feragat edip bambaska bir gelecege adim atardin falan filan bu is biraz da bilimkurguya doner.

Ne kadar suredir iliski devam ediyordu, cocuk var mi yok mu vs bilmiyorum ancak iki ay gorece yeni sayilir ve cocuk yoksa da super bence. Su asamada git kendine bir takim ugraslar bul, ne bileyim git marangozluga basla ya da klasik spor yap tavsiyesine uyarak spora ver kendini. Gecmise takili kalmaktan kurtar kendini.

Kisacasi zaman tani ve durumu kabullen. Oyle 'psikologa gittim olmadi' ya da 'sunu yaptim olmadi' vs deyip kestirip atma cunku oyle her seyi bir anda cozecek mucizevi bir yontem yok. Dedigim gibi 2 ay gorece kisa gibi.

zaman, zaman, zaman. acı ama gerçek; zamanla geçecek. acı çekmekten korkma.

@respect 4

Kör ölür badem gözlü olur +1

O kadar bulunmaz biri olsa bu kişiyle bile isteye boşanır mıydın sence?

Bugün tekrar evlenseniz, garanti diyorum 6 ay sonra yine boşanmak isteyecektin.

Ha ama üzülmen doğal, üzül, sonra normale dön.

@kuco haklısın

Yaşamayan bilemez. Yaşamadığım için konuşmak kolay ama kendinizi bayağı meşgul edecek bir iş bulmanız iyi olabilir. Aktif çalıştığınız işler kafanızı dağıtabilir. Önünüze bakın. Geçmişi değiştiremeyiz.

Böyle yazan birisi eminim evliyken elinden geleni yapmistir, 6 ay önceye donsen ayrılığı ileriye atacaktin kendinden yine ödünler verip,

Akıl verdiğime bakma bende 4 senelik iliskimden ayrıldım , daha az önce ağladım.
Ama kendime işime verdim , kismetime ayrıldığım gibi işlerim rast gidiyor..
Kendi kendime dedim ki öyle başarılı olacağım ki beni duyduğu zaman bin pişman olacak, olmasa bile başarılı olacagim.
Başarı çok güzel bir duygu, bırak kendini düşün , sende insansın , seni acilarda bırakan insanı geri dönse nasıl sevebilirsin, geri gitmeyeceğini nasıl rahat edebilirsin ..
Kadınlar vezasiz duygusuz kadar düşüncesiz, hak ettiklerini değeri bile vermek çok onlara, evliliği çocuğu sadece kendileri için isteyen varliklar..

Bırak gitsin..

Cinsiyetini belirtmedigin halde bilebiliyorum, gerisini sen anla

Bence ayrılıklarda önemli olan o kararı verebilmek. Yani şu an bu kadar üzgün olmanıza bakılırsa çok da kolay olmamış ama ayrılık kararı verip boşanmayı başarmışsınız. Bu noktaya kadar bu gücü bulabilmek boşandıktan sonra güç bulmaktan daha zordur gibi geliyor bana. Yani boşanmaya kadar acaba barışır mıyız şöyle olur mu böyle olur mu diye hep bir umut olur, o ümide rağmen boşanabilmişsiniz.

Acı da çekseniz kopmuşsunuz. Hazır kopabilmişken 6 ay öncesine dönmeyi değil de geleceği düşünmek daha güzel olur. Şimdi artık o evre geçmiş, büyük kısım atlatılmış, aynı gücü yine bulabilirsiniz. Mutlaka geçecek. Herkesin söylediği gibi, başka konulara yoğunlaşmak önemli.

artık eşiniz değil eski eşiniz. boşanmışsınız. çocuğunuz varsa bir yere kadar birbirinizin hayatına karışabilirsiniz. onun haricinde artık ikinizin arasında bir ilişki olmadığını ve eski eşinizin ve sizin istediğini yapabileceği gerçeğini kabullenip hayatınıza devam etmeniz gerekiyor.
isterse arkadaş olarak görüşür, isterse fuckbuddy olarak görüşür, isterse nikahı basar isterse tek gecelik ilişki yapar. sizi ilgilendirmez.
sizin bu durumunuzu ve çaresizliğinizi görüp sizi umursamayan, engelleyen hayatına devam eden biri için kendinizi bu hallere sokmanız kendinize saygısızlıktır. bu eziklikten kurtulup gerçeklerle yüzleşip hayatınıza devam edin. insanlar ayrılır, boşanır. hayat devam eder.

@denizgonen seni hala seviyorum, birleşme ihtimali vardı diyen biri olduğu için karşımdaki benim isyanım ona

her şey geçiyor. Geçmek (de) zorunda. Şimdiye kadar da hep geçti. Acınızı yaşamak istiyorsanız, mutsuz olmak istiyorsanız sonuna kadar olun. Mutlu olmak, eğlenmek kadar normal bunlar da. Ama yaşamaya devam edeceksiniz ve bir başka gün bir başkasıyla yine mutlu olacaksınız. Ta ki aynı kötü hale tekrar düşünceye kadar.

Sayın hocam daha önceki duyurularınıza baktım kadınmışsınız. Ben sizi ilk başta erkek zannettim. MAlum erkekler biraz daha hassas olurlar boşanma konularında.
Kadınlar ayrılığı daha kolay atlatıyor.

@komando erkeğim

www.youtube.com

şu videoyu izleyin.

@komando izledim teşekkür ederim

Zamanla geçecek, vaktinizi başka şeylere ayırıp düşünmemeye çalışın.

Zira artık boşanmışsınız, ilişkiniz bitmiş. Herkes hayatına bakıyor, siz de hayatınıza bakın derim.

@drako olmuyor o kadar kolay

olur tabii, etkilenmeyen yoktur diyebilirim hatta. Anne babanin iliskisinden siz sevginin, iliskinin, evliligin nasil oldugunu, sadece iliskiler degil, para, is bulmak, gelecek konusundaki tum dusunceleriniz onlardan etkileniyor/ogreniyorsunuz. Anne babanin bosanmasinin nedeninin cocugun kendisi oldugunu sanmasi, siddetin dogal oldugunu ogrenmek (anne babanin birbirine uyguladigi siddetten), ya da sevginin nasil gosterildigini ogrenmek vs. hep anne babanin birbiriyle olan iliskisine sahit olmaktan oluyor. Ayrica, cocuk o yasta annenin/babanin sinirlenmesinin (sinirlenmesinin nedeni siz olmasaniz da), ya da bosanmasnin nedeninin kendisi olmadigini algilayabilecek yasta olmuyor, cocuk/bebek dunyanin merkezini kendisi saniyor, her sey kendinden dolayi oldu gibi dusunuyor, oyle algiliyor. dolayisiyla, onlarin kendi arasindaki iliskiden dogrudan siz de etkileniyorsunuz.

anne ve babamla ilişkilerim ayrı ayrı çok güzel olabilecekken birbirleriyle ilişkilerinin kötü olması nedeniyle olamıyor. çocukluğumda da yetişkinliğimde de kişisel olarak sorunlar yaşamadım çok fazla ikisiyle de. birbirleriyle ilişkileri iyi olsaydı veya en azından boşanmayı becerebilselerdi bu kadar fucked up bir insan olmazdım.

Valla cocugu etkileme orani ebeveynler arasindaki anlasmazlik seviyesi, cocugun hangi yas araliginda buna maruz kaldigi ve onun ebeveynleriyle olan iliskilerine gore degisir bence. Atiyorum eger ikisi arasindaki anlasmazlik seviyesi fiziksel siddete kadar gidecbilecek bir seviyede oluyorsa ve cocuk da kucuk yastan itibaren bu olaya maruz kaliyorsa bu olaylar cocugu cok ciddi sekilde etkiler. Ebeveynler arasindaki sevgisizlik sadece iletisimsizlik olarak kendini gosteriyorsa da ilk baslarda cocuk bunu algilayabilecek seviyede olmaz bence. Gosterilen seylerle yetinip kendisini avutur. Cok daha sonralari ikisi arasindaki gercek iliskiyi farkedebilir ve bu da onu pek fazla etkilemez bence eger aileler aileymis gibi rol yaparsa ki genelde bence oyle oluyor.


Aldatma olayinin etkisi ve kisinin buna gosterecegi tepki de hangi tarafin aldattigi ve kisinin bunu hangi yas araliginda ogrendigine gore degisir bence. Misal kisi babanin aldattigini erken yasta ogrenirse belki direkt babaya karsi tavir almak yerine babanin birlikte oldugu kadini suclu olarak gorup daha degisik hareket edebilecekken, ergenlik doneminde bunlari ogrenmesi cok daha degisik tepkilere sebep olabilir. Bu zamanda direkt tepkisini babaya karsi gosterebilir ve bu da iliskileri cok degisik bicimde etkilebiliyor vs.

İkisi de hoşuma gitmedi ama illa ikisinden biriyse cevabım bir. İkincisinin o çekmececeli kısmının masanın iç bölgesinde olması sinir eder beni.

Ilki hos görünüyor ama bacaklarinin sallanmasi pek iyi degil. Eger masa üzerinde yazi yazacaksaniz, sallanan masa bir süre sonra sinir bozucu oluyor :)

O yüzden ikinci eger stabilse, ikinciyi öneririm.

2. çok güzel görünüyor

laptop kullanacağım, yazı yazınca ne kadar sabit durur bilemedim ya :( demiri çok hafifti, ondan sallanıyor dediler. acaba bu yüzden mi uygun... birkaç kişi daha beğenmezse vazgeçeceğim sanırım. ama inceden bi tasarım-otantik kokusu var gibi, bu fiyata da uygun geldi.

Valla ilki cok kotu bence. Ikisi arasinda net 2. derim.

görsel olarak da 2, uzun olduğu için zaten 2. İlki 90 diğeri 120cm.

İlk masa ince metal ayaklarla otantik gözükmüyor ki.
İkincisi çok çirkin, her yanı ayrı oynuyor.

www.ahsapsokagi.com şu hoşunuza gidebilir gibi geliyor bana, aynı markanın başka bir masasını kullanıyorum, yeterince ağır ve sağlam.

@kobuzchu kız, gerçekten çok iyiymiş. ayakları hariç, bu tarz arıyorum ama onlar da çok sırıtmıyor sanki, tarz durmuşlar. arada 4 bin oynuyor tabi.

illa bir tanesi olacaksa 2.yi secerim.
ilkinin bacaklari cok ince sallanir kesin.
3.de yer yok ve eski suratli.

Başlarda hatırlamaya çalışıyorum ama sonra unutuyorum. Genelde böyle oluyor.

Sevdiğim bir insansa ben de önem veriyorum evet.

Hepsi ve daha fazlası için Google Calendar. Sevdiğim tüm insanların doğum günleri kayıtlıdır.

@Amaranta+1
Valla olay bende de genelde oyle oluyor. Ilk baslarda kendimi hatirlamaya kasip baslarda hatirliyorum. Sonradan, yani kendimi pek sartlamadigim zaman ise unutuyorum.

Haa bazen o tarihler ve bazi tarihsel olaylar cakisabiliyor bu durumda hatirlamak kolay oluyor cunku beyin direkt iki olayi birbirine bagliyor. Tabii beyin o baglantilari da kolay kolay unutmadigin icin bazen istemsizce de aklina gelebiliyor, o ayri.

sevdigim biriyse hem haturlar hem de kutlarim. onemsemedigim birinin bir seyini hatirlarim ama kutlamam.

ay hayır ya doğum günlerini zor hatırlarım. gerisine karışmam.

Karşımdaki kişi benim için önemliyse hatırlamaya çalışırım.

zaman zaman oluyorum, benimle flortlesmeye calismadiklari surece rahatsiz olmuyorum umursamamayi tercih ediyorum, herkesin kendi hayati sonucta. benimle flort etmeye kalkisan olursa iletisimi keserim cunku basitce flort de olsa hoslanmiyorum bu tarz durumlarda bulunmaktan.

Tanık oluyorum, yeni evliler değil de 10+ yıllık evlilerde görüyorum daha çok. Rahatsız olmuyorum çünkü şirketten kimseyle flört etmem, benim yollar kapalı olunca onlar da o alana giremiyor doğal olarak. Karısından kocasından sıkıldığı için işe gelenlerle dolu ofisler artık.

Bazı insanlardan pasif agresif davranışlar görüyorum, yaşları büyük olsa da çocuk gibi davranışlar, aşırı kişisel sorular, iki bira içip direkt yamulmalar, ağzının ayarını bilememeler vs. Anormal karşılamıyorum tabi dengesiz insan her yerde, bu tipleri tespit edip sınır çizmek çok zor olmuyor benim için.

Flört etmeye çalışan evli çocuklu tiplerin önünü kesiyorum. Başka insanların ne yaptığı da beni ilgilendirmiyor. Yoksa okul aşkı memnu konağı gibi.

1- Oluyorum ancak flort etme ve yakin arkadaslik iliskisi arasindaki o cok cok ince cizginin bazi kisiler icin nerede baslayip nerede bittigi tam belli olmadigi icin hepsi direkt flortlesme de olmayabiliyor.
2- Etmiyor.
3- -mali, -meli tarzinda yorum yapilacak bir konu degil bence. Herkesin normali kendisine.
4- Basima gelmez cunku evlenme olayi bana uzak. Ancak hadi seni kirmayip evli oldugumu varsayarsam da birinin bana flortoz davranmasi durumda siniri cizer niyeti direkt belli ederim.

zaman zaman olmuştu iş hayatımda. Bazıları yeni evliydi hatta. Bazıları çocukluydu. Görünce, tanık olunca falan "benim hayatımda böyle konular geçemez" diyip arkama bakmadan uzaklaşıyorum.

Başıma gelse bi an önce ilişkinin bitmesini isterdim. Yani eşimle yaşasam o yapmış olsa ayrılmak isterdim. Ben yapmışsam yapmadan önce ayrılırdım, muhtemelen de benden kaynaklı olduğundan bu durum beni yıkardı. Ben yapamam çünkü. Çok üzer beni birine söz verip tutamamak. Bir de erkek söz verip tutamazsa sıkıntı büyüktür benim gözümde o yüzden erkek taraf olarak hep tutmalıyımdır.

Bu arada kızın birinin ciddili sevgilisi olup, evli erkek arkadaşımla olmak isteyende oldu. Arkadaşım tepkisini koydu ama ben tozdan nem alır misali onunla da mesafe koydum. Sonuçta kız nasıl böyle davransın?

Böyle şeylere yer yok benim hayatımda açıkçası. Başlangıçta herşeyi kavrayana kadar bir kişinin ağına düştüm ben o zaman tabi çaylak gibiyim bu konularda ama olayı kavrayınca "sevgilim var" diyip uzadım. Çünkü olayı bilmek de bana suç gibi geliyor. Biri bir yerde kandırılıyor ve sen de bunu biliyorsun. O birini tanımıyosun. Üzücü. İç güdüsel olarak da ben hep erkekleri yanni hem cinslerimi tutuyorum :D

Ha son olarak hep kadınlara denk geldim çalışma hayatımda doğal olarak. Sadece kadınların karşısında 1 i ağır nefret ettiğim 1 i ağır psikolojik sorunlu olduğuna inandığım 2 erkek vardı o flörtlere dahil olan. Biri evli çoluk cocuklu diğeri nişanlı. Benden sonra benim yerime giren erkek çalışma arkadaşım konuşmak isteyip durumu farkettiğini ve bu durumun onu da rahatsız ettiğini sormuştu. Herkesin hayatı kendine tabi.

Özetle benden uzak olsunlar, çevremde de olmasınlar. Zaten remote çalışıyorum, olamayacaklar. Teşekkürler.

Work husband ve work wife diye bir şey var.

Eskiden, başka şirketlerde çok görürdüm ama artık pek göremiyorum. Ben varken yapmazlar.

Haddi hesabi yok tanik oldugumun. Neler gordu bu gozler flort ne ki:)

Rahatsiz olmuyorum, bunlar sagimizda solumuzda her tarafta olan, hayatin gercekleri. Surayi okuyan herkesin işyerinde, apartmanında, sokaginda, sürekli oluyor bunlar sadece cogu farkedilmiyor. Cok eskiden rahatsiz oluyordum ama o zamanlar saftim bi halttan haberim yoktu etrafimda olan biteni farketmiyordum. Ama simdi alistigim icin rahatsiz etmiyor.

Tasvip etsen de etmesen de bu cok yaygin bir sey. Genelde naif tipler bunu pek farketmiyor. Hic ama hic umayacaginiz, asla yakistiramayacsginiz oyle ki gorseniz bile inanmayip yok lan ben yanlis gormusumdur bu oyle seyler asla yapmaz oyle bir insan değil bu diyeceginiz kişilerin neler yaptigina inamazsiniz:)
Normal mi, bana sorarsan degil ama anormal olan normal olmus durumda bilmem anlatabiliyor muyum.

Bu zamana kadar tanik oldugum bu mevzuların hiçbirinde herhangi bir tavrim herhangi bir aksiyonum olmadi, görmezden geliyorum herkes dalgasina baksin kafasindayom milletin ahlakina erdemine ben sahip çıkacak degilim yetiskin insanlar bunlar ve kimsenin ailesi falan degilim. Ama bu insanladsan herhangi biri bana ahlak dersi vermeye calisirsa yuzune vururum.

Gorsem izin vermem diyenler nasil izin vermeyecek onu merak ediyorum ama. İki yetiskinin kulagini cekip yapmayın boyle seyler, izin vermiyorum mu diyecekler mesela onu düşündüm.

evliyken başka bir erkek/kadınla tatlı tatlı flörtleşme aldatmak değil mi ya? illa cinsel ilişki mi olması gerekir aldatma olarak sayılması için. ben rahatsız olduğumu mutlaka bir şekilde belli ederim. tersi durumda sınırlar gitgide gevşer, insanlar laubalileşir hatta kalkıp size bi şey öğretmeye falan çalışırlar.

Ben fazla gormedim ve kendim de asla boyle bir sey yapmam ama diyelim ki yaptim ve biri de bana gelip dedi ki "benim yanimda boyle seyler yapamazsiniz". İste o kisiye ne yaparim bilmem. Kimse kimsenin ahlak bekciligine soyunamaz. Gidersin en fazla soguk yaparsin o kisilere, o kadar. Otesi kimseyi ilgilendirmez.

En fazla samimi bir arkadasinsa oturup konusabilirsin. Baktin, senin degerlerine gore "yola gelmiyor", o zaman bitirirsin arkadasligini.

Yoksa diyelim ben bir sey yapicam, oradan alakasiz biri gelip de bir sey diyecek bana, yok artik. Pardon da sen kimsin?

Çok var. Beni rahatsız etmiyor ama normal de değil. Didem aslan müge anlı kısmetse olur izler gibi izliyorum. Başıma gelir gibi olunca anlamazdan gelmek, kibarca uzaklaşmak verdiğim tepkiler arasında.

Niyete bakmak lazım. Kimi insan doğalında flörtöz, o nedenle "merhaba" derken bile o enerji geçebiliyor. Ama kimi insan aşırı rahatsız edici, hatta tacize vardıranları oluyor. O gibi kişilerden uzak durmak iyidir.

Ofisteki insanlar hakkında mümkün olduğunca az şey bilmeye çalışıyorum. Bizim ofis küçük olduğu için çok mümkün olmuyor ama görmemek ve duymamak için elimden geleni yapıyorum.

Gereksiz eşyaların ve kitsch ürünlerin olmaması en büyük şıklık.

salona da bir iki lambader, yerden sarı ışık huzurdur medeniyettir göz sağlığıdır

mum olayını da seviyorum yine loşluk

Şıklık sadeliktir ama ben kitaplığa, üstündeki biblolara ve yanındaki lambadere özel bir ilgi duyuyorum. Bunun dışında gizli veya açık halde çeşitli lambalarla evin her köşesini çok daha zarif hale getirebilirsiniz.

Evde herhangi bir art piece olması, tabloların üzerinde flut aplik aydinlatma olması, el dokuması halılar,vitrin,kitaplık ve gardropların içinde spot aydinlatmalar, bolca canlı çiçek ve bitki.

Not panosu var. Bos durmasin diye de sacma sapan notlar yazip asiyorum. Bu sayede baktigim zaman kendimi duzenli biriymis gibi hissediyorum.

Perdelerim, lambaderlerim, soundbarım, baykuş mumluğum, tepe home melman koltuğum, yüksek sandalyelerim, avizem, fotoğraf çerçevelerim, saksıda bitkilerim

Beyaz duvar, sıcak ampül, devetabanı

sarı ışık, lambader vs terörüne tepki olarak geldim. Bembeyaz laboratuvar ışığı gibi tepeden aydınlatmam var evime dair en sevdiğim şeylerden biri. Sarı ışıkla yaşamak zorunda kalsam çok mutsuz olurdum :d

Ciddi cevaba dönersek, odaların tek renk boyalı olması değil de uyumlu bir şekilde iki renkte olması hoşuma gidiyor. Aile evimizi aldığımızda içini iç mimarla baştan yapmıştık, her odada olan bir baz renk ve her odanın bir-bir buçuk duvarında olan sekonder renk kombinasyonu çok yakışıyor bence odalara.

Büyük yeşil yapaklı bitkiler. Lambaderdir aksesuardır falan iyi hoş da bitki olmayan ev direkt bomboş geliyor gözüme.

Yağlı boya tablo
Büyük yapraklı çiçekler
Kediler için estetik uyuma alanları

Şuan yok ama tablo, lambader, rengi ayarlanabilen ampul, led aydınlatmalar belki

Okuma köşesi, galeri duvarı, şu şekil cam ev içi duvarlar
encrypted-tbn0.gstatic.com

abi nasil bir sadelik bu. sadelik ayagina 2010-2020 arasi butun trendleri tikabasa doldurmus bazi cevaplar.

bana gore en buyuk siklik etrafta dokuntu olmamasi. her sey olmasi gereken yerde muhafaza ediliyors o ev siktir.

duvara geyik postu aldım. inanılmaz güzel duruyor

Mutfak tezgahının masif ahşap olması çok iyi hissettiriyor bana. Bir de tezgahın üstündeki dolapların altında şerit gibi sarı ışıklar var, tepe ışığı yerine onu kullanıyoruz, özellikle akşamları ve geceleri açık tutuyoruz. Huzur verici.

Bunun haricinde uygun bir yer varsa kocaman bir tablo. 50*70 bence iyi. Zevk sizin.

Boy aynası ve dilsiz uşak yatak odasında çok iyi olur.

Eşyalar da altına süpürge mop vs girebilir şekilde olsun. Temizlikte ciddi rahatlık olur. Baza değil karyola olsun mesela veya koltuklar yere kadar inmesin, altı boş olsun. Bi robot süpürgeyle mis gibi günlük temizlik olur bu sayede.

Büyükçe bir masa şart bence. Yani bence salona kocaman bir masa, üstünde hem çalışırsınız geniş geniş, hem de evde eş dost daveti falan yaparken rahat edersiniz. .

mobilya olarak iskandinav tarzı masif ahşap komodin, büfe, tekli koltuk, orta sehpa vs. direkt havayı değiştiyor.

salona çiçek sehpası ve üstüne bir palmiye, devetabanı ya da fikus benjamin.

tablolar.

abajur, biblo gibi itemlar.

küçük raf ve raftan sarkan bir çiçek.

özetle iskandinav mobilya, çiçek ve tablo evi bayağı toparlar.

Tavanda isik olmamasi. Dumduz tavan. Avize denen sey bes metrelik tavanda isigi biraz asagi cekmek icin vardir. Apartman dairesinde avize olmaz.

bilirim yaklaşık olarak
bilmeyenler aşırı zengin ya da umursamazlardır

Mobil uygulamalar sagolsun neredeyse kurusu kurusuna bilirim

sirkülasyon olduğu için kabaca ne olduğunu bilirim sık kullandığım hesapları. ama az kullandığım hesapları pek bilmem

bilirim.

Ben aylık toplam gelirimi de kuruşu kuruşuna bilmiyorum açıkcası. Kafamda kaba taslak aşağı yukarı bir miktar var sadece. Kart ise şu ana kadar bir şey alırken hiç şüpheye düşürmedi, kontrol etme ihtiyacı hissettirmedi. O yüzden bilmiyorum diyebilirim. Belki birikimim hakkında daha gerçekçi tahminim olabilir.

zırt pırt hesaba girmek zorunda olduğum için genelde bilirim. bir de tek banka kullandığım için haliyle...

yani kuruşu kuruşuna tam bilmem. atıyorum 20 vardır derim 18 küsür çıkar gibi. küçük sapmalarla da olsa bilirim.

Zenginsen ya da fakirsen bilmezsin, ortadireksen bilirsin ;)

kredi kartı borcumu dahi bilirim.

Evet. eskiden hic bilmezdim su an butun hesaplarda ne kadar para var ne kadar borc var vs noktasina kadar biliyorum

evet çünkü her şeyi nakit alıyorum. ay başında maaş yatınca artısını eksisini ve o ay kenara ne kadar attığımı tartıyorum. bunun aksi bana mantıksız geldi. neden bilmeyesin ki? şu hayatta en önemli meta para.

Hiç bilmiyorum ben de. Ne kadar borcum var, bu ay ne kadar para geliyor falan tamamen kaos.

borsa vs. çeşitli kalemlere yatırım yaptığım için hepsini excel'de düzenli şekilde tutarım. o nedenle kuruşu kuruşuna bilirim.

Başlığı okuyunca düşündüm, 3 tane ayrı bankada hesaplarım var üçünü de bilemedim şu an.

Çünkü çok hareketli hesaplar, durgun değiller, sürekli giriş çıkış oluyor ticaretten dolayı. Takip etmek için ben de excel tablosu kullanıyorum.

1 tane aktif kullandığım hesabım var. bir başka bankadan kredi kartım var ama orada hesap tutmam, kart borcunu da aktif kullandığım bankadaki hesaptan yaparım. her gün sabah bankaya girdiğim için hesabı tam olarak bilirim. hesaba para geldiğinde veya çıkışında telefona bildirim gelir. kontrol altındadır her zaman.

yaklaşık olarak bilirim

ben de kredi kartımda kalan limiti bilirim. ne güzel hepinizin parası var benim hep borç.

Yaşlılara özgü bir davranıştır. Yaşlanıyosun galiba :)

Abi yaşlanıyorum ama 20 yaşımda da böyleydim, ruhum komple yaşlıdır belki bilemedim asdads

Normal bir davranış, ben bir porblem görmedim.

Geçen iş yerinde bunu konuştuk. Yaygın bir durum bence.

Konuyu bir adım ileriye taşıyarak “sevgililikte sağ-sol” konusunu açıyorum. Şimdi tüm birlikteliklerimizi düşündüğümüzde de fark edeceğiz ki her ilişkimizde ya hep sağ taraftayız ya da sol tarafta. Bir kere sağ tarafta yattıysak mesela orası yıllarca üzerimize zimmetleniyor. Sonraki ilişkinizde yanlışlıkla solda bulundunuz diyelim b.ku yediniz, oraya mahsur kalıyorsunuz. Artık sinemada falan hep sol tarafta oturmanız gerekiyor. Bu bana daha acayip geliyor.

bende var biraz bu valla çok katı değilim ama gider yine bellediğim yere otururum. el ele yürürken de elim ve tarafım bellidir vs. gibi.

ha bir de sheldon da var

www.youtube.com

Valla hocam hani grupca hep sabit bir yerde falan yemek yiyorsak istemsizce ayni yerde oturuyoruzdur da onun disinda hep ayni yerde oturmaliyim gibi bir takintim yok. Bu davranisin da pek normal oldugunu dusunmuyorum acikcasi.

Icindeki forveti ozgur birakip git bir sac tirasi ol ve kendine gel.

Ben katıyım abi bu konuda oturmak zorunda kalırsam götümde kurt varmış gibi kımıl kımıl oluyorum; el ele yürüme durumlarında ben hep kaldırımın cadde tarafında yürüyorum şimdi buna araba çarpar falan beni kan tutar uğraşamam deyip.

Abi restoran kafe vs gibi hep gidilen yerlerde önemli değil nereye oturduğum masaya da otururum gerekirse onu umursamam, ben ev içinde diyorum sadece.

Var böyle bir şey. Mesela bir mekana gittiğinde de hep aynı yerde oturur bu tipler. Bb'deki Lydia'nın ölümü bu yüzden olmuştu mesela. Obsesif bir davranış tipidir.

evdeki 2 metreye 3 metre L koltuktaki sadece 30 cm lik aynı yerde oturuyorum yaklaşık 7-8 yıldır. masada da aynı sandalyeye otururum hiç değiştirmem. hatta her gün git gel yaptığım 500 metre uzaklıktaki bir yer var, yolun hep aynı kaldırımından yürür birebir aynı yerden karşıya geçerim. yatağımda da hep sağ tarafta yatarım. çok sık gittiğim kafe restoran olursa hep oturduğum yer boşsa orayı tercih ederim. böyle düşününce ve yazınca çok hastalıklı duruyor evet:) ama alışkanlıklarımı ve konfor alanımı seviyorum diye tanımlıyorum ben.

evde oturduğum yer ve yemek yediğim sandalye sabittir. ancak dışarıda böyle bir alışkanlık yok

Ben de senin gibiyim paintov.

evin icinde herkesin oturdugu yer bellidir zaten. ister tek basina yasa ister ailen ve 5 kardesinle.

Evin içinde hobi olarak farklı yerlere oturan var mı ya? Yemek yerken tv izlerken falan herkesin koltuğu belli olur zaten genelde. Eskisi kadar salonda ailecek oturmuyoruz aile evindeyken (yemekler hariç) ama o zamanlarda da genelde herkesin oturduğu yer aynı oluyor.

Abi ben tek yaşıyorum akşam salona geçip televizyonda film izliyorum ama Kanal D'nin filmleri değil tabii Mubi filmleri gibi diyelim, oturabileceğim 2-3 farklı yer var ama ben hep aynı yere oturuyorum, bi gün de geçip şuraya oturayım demiyorum mesela, hatta benim koltuğum televizyona çapraz kalıyor görüş açısı olarak daha güzel konumda bi koltuk var oraya oturmuyorum hiç, böyle düşünelim. Yani 5 nüfuslu bir aile olup da herkesin bi köşeyi kaptığı bir ortam değil pek.

kendi evimde veya eş dost evinde hemen her yere oturmuşluğum vardır ama sıklıkla oturduğum bir yer de vardır ayrıca. avmde yemek yerken çoğunlukla aynı yerde otururum. kafe ve restoranda aynı yerler boşsa oraya yamulurum. bir refleks gibi heralde zamanla kanalize oluyor insan.

yolculuklarda ve koltuklarda sağ tarafa oturmayı tercih ediyorum. benim açıklamam sağ kolumu dayayıp sol kolumla bir şeylerle uğraşabiliyor olmanın daha kullanışlı olması.

onun dışında yok evde her yerde yemek yiyorum.

Son kısma kadar normal gidiyordu. Benim de evde tercih ettiğim sandalye ve koltuk var ama ilgili şeyleri yaparken en uygun konumda olmamı sağlıyor. TV'ye uygun uzaklık ve konfor gibi. Biri oturursa sorun etmem ama. Biraz takıntıymış seninki.

Alışkanlık bizi buna doğru itiyor. Ben mesela bilerek farklı yerlerinde oturmaya çalışıyorum evin. Arada yere yatıyorum bildiğin, tavanda neler var görmek için. Maksat bakış açısı değişsin. Şimdi böyle yazınca sanki ben de enteresanmışım gibi oldu, ama değil. Değiştir bakış açını ufak ufak.

Evin içinde hobi olarak farklı yerlere oturuyorum. Kitap okurken ya da bir şey izlerken açıya göre güneşi önüme ya da arkama almam gerekebiliyor. Onun dışında hele bu gün de şu koltukta şöyle yatayım dediğim çok:D

işte tek kişilik evde zaten bence daha da nettir bu o yüzden aile evi örneği verdim. Ben de kendi evimde hep aynı yerlere oturuyorum çünkü zaten niye başka yere oturayım diyorum :D

benim de mesela L koltuk var tv karşısında. Dünya kupası izlerken mesela tam karşısındaki kısma değil çaprazdaki kısma oturuyodum hep ve hep oraya oturuyorum. Zaten onun dışında bi de bilgisayara girdiğim masam var orda da oturduğum yer belli. Şu anki evde oturacak pek bi seçenek yok gerçi ama farklı seçeneklerin olduğu bir evde yaşasam da sabit yerlere otururdum.

Otobüs, metro gibi toplu taşımalarda da favori koltuklarım var boşsa kesin oturduğum. Ya da yemekhanede genelde sabit yere otururum. Ben de alışkanlıklarımı severim böyle zamanlarda :)

Ben de @hypathia +1

Twitch'te bilimsel makale okuyan birini izleyecek kişi neden doğrudan makaleyi okumasın ki? Diye düşündüm ama ben diyorsam tersini yapın yeni bir akım falan yaratırsınız belki.

Two minute papers var youtube'da, ilham için ona bakabilirsiniz.

telifli herhangi bir içerik, izniniz yoksa ban yer. bilimsel yayınlarında telifi mevcut. ama sci-hub sayesinde insanlar bedava erişebiliyor :)

okumaya üşendikleri için izleyip dinleyebilirler tabi.

twitch'de yayıncı olmak için belirli koşullar var. video içerik için youtube daha iyi. twitch canlı yayın vb olayları için.

Valla twitch streaming platformu oldugu icin canli yayin acman gerek. Hazirladigin videolari da koyabilme olayi var ancak onun icin bir takim limitleri asman gerekir. Iste su kadar takipci sayisi olmali ya da su kadar kisi yayini izlemis olmali vs diye. Sen yeni baslayacagin icin bu olaylarin hicbirinin olmadigini varsayarsak canli yayin yapman sart ilk basta.

Makale okuma formati da ne tarz makale okuyacagina, ne sekilde okuyacagina, makalenin diline vs gore degisik etkilesimler alir. Canli yayin olacagi icin onceden hazirlanip, aciklayici sekilde ustunden gecersen daha iyi olur. Ne tarz okuyacagin da yine cok onemli. Atiyorum gidip tarih makaleleri mi okuyacaksin yoksa bilgisiyar bilimleri mi. Ikisinin anlatim olayi hem cok farkli olmakla birlikte hedef kitleleri de cok degisik.

Misal gidip bilgisayar bilimleri ile ilgili makale okuyacaksan ve gidip en populer makaleleri okuyacaksan adim adim aciklayici sekilde anlatman oldukca iyi olabilir. Ozellikle de ingilizce makale okuyup bunu turkce aciklamaya calisirsan bence bir yerden sonra saglam bir kitle kazanabilirsin.

Yine de realist olmak gerekirse, ilk basta max 2-3 kisiye hitap edersin. Ona gore karar ver. Benim onerim ilk basta youtube ile basla sonra da belli bir kitle kazandiktan sonra twitche gec seklinde olur.

Dışarda beklediyse yeme bence hocam, mideni rahatsız eder. Buzdolabında beklediyse at fırına 5 dkda ısınır. Tavaya koyup üstüne bi kapak da örtebilirsin.

Buzdolabi posetine koyup buzdolabina atmistim.

Soguk gom gitsin, soguk pizza normal pizzadan daha guzel bence. Hele bir de yaninda da kola varsa. Yok soguk yiyemem dersen de at firina birkac dakika.

önce sadece teflon tavayı ocakta orta-yüksek ateşte ısıt 1-2 dk
ardından pizzaları koy
boşlukta kalan kısma bir tatlı kaşığı kadar suyu damlat, su cozurdayıp buharlaşsın ve hemen tavanın kapağını ört
ocağın altını kısık konuma getir
buhar ile çok güzel pişiyor 4-5 dk civarı

bu buharlı pişirme yöntemini dünden kalmış poğaça simit börek pide gibi şeylerde de kullanabilirsin

burada da videosu var
youtu.be
youtube.com

Freebird +1

Evde airfry olmasına rağmen ben böyle ısıtıyorum en iyisi o.

mikrodalgada guzel olmaz zaten. ben de boyle durumlarda tavada isitiyorum.

freebird5406_2 +1

bu her yerde en cok onerilen yontem

Ben tost makinesinde isitiyordum :) çok da güzel oluyor, kısık ateşte kapat makineye

buharlı pişirme yöntemi süpermiş. çok teşekkürler ;) kıvamı ilk günkü tazeliğindeki gibiydi ama tadında bir farklılık vardı, anlayamadım. tuzu az gibi geldi. belki de ağzımın tadı değişmiştir yemeden önce.

"herkes biliyormuş, bir ben bilmiyormuşum" diyecektim ama aylar önce yine bir pizza başlığı açmıştım, o zaman böyle bir öneride bulunmamıştı kimse.

Valla her seyden once yazidaki konfor alani tanimi yanlis bence. Yazida 'disarinin tehlikeleri', 'icimizdeki yikim korkusu', 'disarinin tekinsizligi' vs gibi cumlelerle hep korku duygusu baz alinmis. Konfor alanini sadece korku ile bagdastirmak bence pek dogru degil.

Bana gore konfor alani dedigin sey adindan da belli olacagi gibi kendini icerisinde konforlu, rahat ve guvenli hissettigin yerdir. Yani sadece korku disinda tembellik, rahata duskunluk vs gibi seylerle de baglantili. Bunun disinda bir de konfor alani senin kendini iceriye kilitledigin bir yer degil, orada olmaktan daha fazla mutlu oldugun yer sadece. Su veya bu sebeple gunluk hayatta konfor alanin disina surekli cikiyor zaten insan.

Konfor alaninda kalmak hep kotu, ondan cikmaya calismak da hep iyi biseymis gibi gosteriliyor ki bence bu da yanlis. Hayat hep bir yarisma degil ki sadece basariya, ilerlemeye odaklanalim. Bazen mal mal yatip tavani izlemek 'zamanimi bosa harcamamaliyim' dusuncesinin sonucu olan birtakim anlamsiz ugraslardan cok daha iyi olabilir. Ya da evde rahat rahat tek basina demlenmek,'insanlarla kaynasip, ortama girmeliyim' dusuncesi sonucu disariya cikip daha fazla para, enerji harcamaktan cok daha iyi olabilir. Ortalama bir iste ortalama bir pozisyonda kalmak ise 'isimde surekli yukselip ilerlemeliyim' dusuncesinin sonucu iskolik olup sinir stres sahibi olmaktan cok daha iyi olabilir.

Kisacasi rahatlik da oldukca onemli bir kriter bence konfor alani icin. Ben mesela usengec ve keyfine duskun biri oldugum icin konfor alanimda kalmak iyi oluyor. 'Ille konfor alanimin disina cikmaliyim, sunu bunu yapip kendimi gerceklestireyim' tarzi dusuncelerim yok. Diger yandan, konfor alanimda olmayi sevmem de arada farkli seyler yapmaya ya da farkli(hatta bazen cok radikal) kararlar almama engel degil. Yazida da belirtildigi gibi konfor alanini bir hapishaneye cevirmemek onemli.

konfor alanindan spor sayesinde cikmistim ben zamaninda, ama yarislara falan katilman lazim. kendine bir spor secip abanacaksin. atiyorum uzun mesafe kosu, sporla cok hasir nesir olmamis birini yarim maraton mesela bayagi zorlar.

eger sonunu getirebilirsen, 17-18. km gibi aslinda hayatta ne kadar yanliz oldugunu ve herseyin sende bittigini cok guzel idrak ettiriyor insana. o anda istersen birakabilirsin, ya da devam edip finish cizgisini gorebilirsin 15-20dk sonra. hersey senin elinde.

risk almadan birsey olmuyor +1
fortune favors the bold

hocam mesela 3e3 olsa bi maç yaparsın nabzın yükselir ısınırsın fakat tek kişi çıkınca ritmi yakalayamıyorsun olmuyor

Direkt ankara ozelinde bilmiyorum ancak sogukta tek basina da basket iyi oynanir bence. Zamaninda soguk havalarda tek basima cok oynadim. Surekli top kovaladigin icin eger istekliysen cok daha fazla enerji bile sarfedebilirsin.

Basketbol biraz verimsiz oluyor. Atış yaptın diyelim. Top bir yere gitti. Onu almaya gidiyorsun. Boş boş koşmuş oluyorsun. Soğukta eller donuyor. Eldivenle de topu tutamazsın. Denemek bedava. Zarar gelmez.

Donarsın bence basket ankara iklimine kış ayında dışarısı için uygun değil

Biz maç yapıyoz bazen de tek başına zor olabilir cidden.

Şort + tişört + polar kombinasyonu sıcak tutuyor.

sweater'le her daim oynanır aslında. Lisede hep yaptığımız işti. Fakat bir gün kimsenin okuldan bile dışarı çıkmadığı kantinde takıldığı bir ankara ayazında yerde buz varken 3 arkadaş gaza gelip topu kapıp şut atmaya çıkmıştık. Eli ısıtınca o havada bile oynanmıştı. her şeyi normal sanıyorduk. Oyun bitti içeri girelim dedik. Okulun camlı 1 ton ağırlığındaki demir kapısı açıldı, içeriden sıcak bir hava geldi. İçeri girdim ve ciğerlerime binlerce jiletle kesi atılıyor gibi hissettim. Bir daha öyle havada oynamadım. Çok gaza gelmeden denemek, kendini test etmek lazım.

İtalyancayı ben de merak etmiştim bir dönem.

Lucrezia karşılaştığım iyi kanallardan biriydi.

www.youtube.com

Instagram hesabı da var.

Instagram'da günlük İtalyanca için bir sürü hesap var. Instagram zaten kendi sistemiyle önerir.

Dil öğrenmenin yolu kitaptan mutlaka geçiyor. Sakin kafayla bir kitabı bitirmek gerekiyor. Onun için İngilizce İtalyanca pdf arayabilirsiniz.

Bağlama online zor. Yüz yüze gitar kursuna gitmiştim. Sana hatalarını gösterecek biri olmalı.

Valla ben gitar calmasini internetten ogrenmis biriyim, dil de ayni sekilde internet sayesinde ogrenip gelistirdim. O yuzden ikisi de mumkun ancak fazla bos vaktin varsa cok daha mumkun. Benim zamaninda cok fazla bos vaktim oldugu icin cok buyuk sikinti cikmadi ancak eger vaktin cok yoksa ozellikle enstruman isini direkt bir kursa kaydolarak halletmeye calis derim.

Her ikisi icin de pratik cok cok onemli olmakla birlikte enstrumanda temelleri dogru sekilde almak en onemlisi. Yanlis temel alip ona gore pratik yapmak cok daha fazla vakit kaybina sebep olabilir cunku yanlistan donmek daha zor.

hocam online kurs mu arıyorsunuz yoksa bunlar kurssuz online kendim halledebilir miyim diyorsunz açıkçası anlamadım.

ama yabancı dillerle biraz haşır neşirim (italyanca dahil), enstrüman da çalıyorum o yüzden kendime cevap verme yetkisi verdim.

dil:
bu yaşıma geldim hayatımda daha kurstan dil öğrenen birine rastlamadım. dil kendin öğrenirsin. kursa gitsen dahi kendin öğrenirsin. kursun katkısı sıfıra yakınsar. anca materyal ve ortam olarak etkisi olabilir ama artık ona da pek gerek yok. malum internet. belli bir noktada üçüncü kişilerin geri bildirimlerine ihtiyaç duyarsın onda da 2023 yılında binlerce seçenek var. ihtiyacınız olan noktada internet arayıcılığı ile halletmek mümkün. online veya değil sistematik 3 günlük şeyi 1 ayda anlatan kurslara boşa para vermeyin derim.

enstrüman:
yetenek faktörünün belli bir seviyede etkisinin olduğu bir alan ve amatör eğlendirir seviyesinde öğrenmek istemiyorsanız ve müzik öğrenerek öğrenmek istiyorsanız bunda en baştan itibaren kesinlikle bir ustaya ihtiyaç var. online kurslar var mı bilmiyorum ama burda direkt geri bildirim alarak hatta yetenek bağlamında telli çalgıların size göre olup olmadığı konusunda da bir test edilmeniz için ustasından öğrenmenizi öneririm. müthiş bir müzik kulağı ve doğuştan gelen bir yatkınlığınız yok ise.

ayni anda iki cok emek isteyen hobiye baslamak ikisinde de cok yuzeysel kalmaya neden olacaktir. bence birini sec ve ona odaklan.

Böyle et ürünlerinde pis boğazımdır net 50 tane yerdim. Hiç denemedim denemem de çünkü hem görüntü hoş değil hem de vücudumu seviyorum ona bunu yapamam.

ben de güzel yerim de başkalarını görünce maşallah diyorum. matt stonie kanalına bak şaşırmak istiyorsan :D profesyonel yiyenler hep böyle yemiyor. antrenman yaparken çok yiyorlar sadece. geri kalan zamanlarda dengeliyorlar.

sütlaca yer kalması ayrı şaşırttı
çağ kebap en lezzetlisi baymadan yenir
midesini kandırıyor herhalde o kadar hızlı yiyerek
190 var sanırım eleman
bir de ayran'a rağmen yiyebildi

30 şiş cağ kebap, 15 porsiyondan 1500gr pişmiş et demek 600 gramı yağdır onun

Valla onceden ozel antrenman yapiyorlar. Iste midelerini falan bisekilde genisletip olabildigince yer acmaya calisiyorlar. Yerken de bu videoda oldugu gibi hizli hizli agizlarina atip az cigneyip cok yutmaya odaklaniyorlar.

Yalniz herifi 1-2 dakika izlerken deli gibi aciktim.

Bu kadar yiyebiliyorsa ciddi ciddi hazirlaniyordur. Mide genisletme teknikleri var belli seyleri belli miktarda yiyerek icerek. Boyle cok yemeyi de yavas yavas artirarak daha cok yiyebilme seviyesine getirebilmis.

Daha fit olmak daha onemli. Yag katmani olmadigi icin midenib genislemesi daha kolay oluyor.

Midenin asidini artirma yontemleri var. Bazi fermente sebzeler,baharatlar vs ise yarayabilir. Elma sirkesi (suyla karistirip) kefir vs. de icmek ise yarar.

Çok yemesinden ziyade latex eldivenle yemesine şaşırdım ya, o eldivenin kokusu ve tadı çok rahatsız eder beni.

Bi tane meşhur japon vardı yine böyle dünyaları yiyen. Bunun profesyonel yarışmaları da yapılıyor yani hotdog yeme yarışması falan. Teknikleri vardır

1 japon yeni 0.15 tl bu doğru.

bir yen'lik demir para var. en yüksek 100 ile 500 demir parada. kağıtta 10.000, 5.000 1.000 var.

bir japon yeni 0.15tl diyeceksiniz.

Bir japon yeni 15 kuruş diyeceksin.

Metroya binince 200 yen vereceksin, carp 0.15'le 30 TL.

Bizde eskiden olduğu gibi biraz fazla sıfırları var, biz 6 sıfır atmasaydık 1 Yen = 150.000 TL olurdu (inşallah yanlış hesaplamadım)

Vay be, 90'lı yıllardaki motosiklet dergilerinin arkasındaki japon motor fiyatlarının listelerine bakar tl karşılığını hesaplamaya çalışırdık, o geldi aklıma :)

evet eski parada olsaydık 150 000 TL olurdu. Ben küçükken de uzun bir süre 10 000 TL falandı.

Temel farklılık şurada. Yen, bizdeki kuruş demek. Adamların daha küçük bir para birimi yok. Algimiz o nedenle bozuluyor. 1 yen satın almak diye bir şey de yok, eğer bankadan satın almıyorsanız.
Japon Yeni 14,62 olmuş diyeceksiniz. Ama burada kasıt 100 jpn nin değeridir.

Yen bizdeki kuruş falan demek değil, birim para diye de bir şey yok. Paraları nominal olarak karşılaştırmanın da bir anlamı yok, tüm paralar 1x=1y başlamış gibi bir şey yok. İnsanların bir lira ile, bir yen ile, bir dolar kazanmak için çalışmak için harcamaları gereken zaman farklı olmasına rağmen insanlar birim para diye bir şey uydurdukları için bu saçmalık ortaya çıkıyor. Bir yen= 15 kuruş diyebilirsiniz, ve bu da bir paranın ne kadar değerli olduğu hk. bir şey söylemez

Yen basbayi kuruş demektir. Adamların cente, kuruşa denk gelen bir paraları yok. En küçük para birimi bu adamlarin yen işte. Birim paradan da bahsetmedim. 1 yenin 15 kuruş olması bizlik bir durum değil. 1 yen bir boka yarayan bir para değil. O yüzden 1 yenin değeri değil 100 yenin değeri önemlidir.

1 dolar 128 yen deniyor mesela. 19'u 128'e bölünce 15 kuruş da çıkıyor...

@allah yazdiysa bozsun, yen kuruş demek filan değil, adamlarda kuruş yok. YOK.

bizde 2,25 TL var, onlarda küsurat yok kuruş olmadığı için. 2 yen veya 3 yen var.

"En küçük para birimi bu adamlarin yen işte." hayır, tek para birimleri yen. bizim de tek para birimimiz TL. kuruş bir para birimi değil, TL para biriminin küsurat kısmına verilen ad. Cent ABD'deki en küçük para birimi değil? Neden? Çünkü cent bir para birimi değil, USD para biriminin küsuratlı kısmı. Yen kuruş değil, niye? Çünkü küsurat yok adamların para biriminde. Yani, yen kuruş değildir. 1 yen 1 yendir. o da 0,15 tl'dir.

Bence kimse beni anlamıyor. Ya da ben anlatamıyorum. Siz haklısınız.

Valla anlasilmayacak bisey yok. 1 japon yeni 0.15 tl ancak google amcaya sordugunda tokyoda ortalama aylik maas da 300 bin japon yeni. Yani tek basina tl ve yen cevriminden ziyade milletin ne kadar kazandigi onemli.

ben @allah yazdiysa bozsun arkadaşımızın dediğini anladım. isimleri yanlış hatırlıyor olabilirim ama mesela iranda sanıyorum riyal var. ama kimse riyal diye söylemiyor aşırı küçük bir para birimi, toman diyor direkt o da 1000 riyal gibi bir şey. diğer arkadaş sanıyorum yanlış anlamış evet japonyada kuruş diye bir mantık yok çünkü kuruş olması için bir de kuruşun üstünde lira olması gerekir ama yok, öte yandan yen japonların gözünde bir kuruş değerinde öyle bir değeri var. günlük yaşamlarında ve çeşitli dökümanlarda vs pratiklik için değer verdikleri zaman genelde 100 jpy üzerinden değer veriyorlar, öyle kullanıyorlar. kuruş mantığıyla çıkmamış ama şu an insanların gözünde kuruş değerinde.

Valla bence sebep olmuyor. Hayatin kacmasi bence sadece eylemsizlik ile olur, sosyal medya hesabinin olmamasi da eylemsizlik degil. Instagram yoksa direkt telefonu ver, whatsapp uzerinden iletisime gec, facebook uzerinden iletis vs tonla alternatifi var. Yani instagram hesabinin olmamasi insanlardan kopuk olmaya neden olmaz bana gore.

Haa sen eksikligini hissediyorsan, bu sekilde dusunuyorsan da ac gitsin. Kullanmayi ogrenmekte de bisey yok, indirip birkac dakika kurcaladiktan sonra her seyini cozersin zaten.

Bence oluyor ya, herkesin gördüğü arasında esprileştiği mevzuyu bilmemek biraz eksik kalmak oluyor. Hiçbir şeyi kaçırmamak için her yerdeyim ama pek bir şey paylaşmıyorum ben.

insanlarla context olmadan konuşamıyorum biraz da o var. belki ondan teması olan bir platform üzerinden konuşma ihtiyacı hissediyorum. bir de türk arkadaşlar olsa daha rahat. yabancı insanlarla iletişmek daha komplike geliyor telefondan.

facebook kullanan da nedense bir elin parmaklarını geçmiyor. orayı da aktif kullanamıyorum... uzak kaldım sosyal medyaya uzunca bir süredir.

sabah sabah wednesday'dan alıntı yapmak istemezdim ama: Sosyal medya ruhumuzu emen anlamsız bir boşluktur.

Sosyal medyayı etkin kullanan birisiyim, bence kayıp. çok arkadaşım var, kimi yurtdışında kimi başka yerlerde, yeri geliyor 1 sene görüşemiyoruz ama bağlantıda kaldığımız için arkadaşlığımız devam ediyor. aksi takdirde bu hayat yoğunluğunda 3-4 arkadaşım dışında herkesten kopmuş olurdum. ayrıca can sıkıntısı konusuna da birebir.

benim de öyle. arkadaşlarla bağlantıda kalmamı sağladığı için artısı var. her gün hepsinden bir sürü reel almak hepsine de tepki vermek ayrı bir iş oluyor :) ama olsun. onlar benim canlarım. çok sevdiğim insanlardan çok az sayıda takipçi ağım var. 10 katına da çıkarabilirdim her tanıdığımı ekleseydim. o zaman çok zamanımı alırdı ve gereksiz olurdu. şimdi tam kararında.

en iyisi sen bir hesap aç ama en sevdiğin 50 kişiyi ekle. fazlasını ekleme. sonrasında gelen takip davetlerini kabul ederken bu 50 kişiden birini silmen gerektiğini düşünerek hareket et. mis.

Senden hoşlanıyor. Bi de 13 yaşında.

Sanirim, 13 yasinda olduguna ben de katiliyorum.

Valla bana da ergenlik gibi geldi ancak sevgilin de bisekil korukluyordur bence. Atiyorum kendi aralarinda bir geyik olabilir ya da o oyle takildiginda onu destekleyici sekilde davranip seni sinir etmeye calisiyorlardir falan. Rahatsizsan direkt sevgilinle konus bence.

bu kadar salakla nasil basa cikiyorsunuz hayret ediyorum. 15 civarlari olsa bir nebze anlasilir ama bu yasta ya salaklik ya kotu niyet ararim.

twitter.com
sizin olay yavaş yavaş buna döner dikkatli ol.


büyük olay çıkarırdım.

Beşiktaş olur fakat transfer döneminde orta sahaya bir beyin nakli gerekli

Fenerbahçe'nin özgüveni çok kırılganmış, dün twitterda taraftarları bu iş bitti artık burdan toparlayamayız diye yazdılar çoğunlukla, fenerli arkadaşlara tavsiyem bu kadar çabuk dağılmayın ya

Galatasaray'ın kilit oyuncuları yaşlı, ligi uzun vadede götürebileceklerini düşünmüyorum

Transfer dönemi tüm takımların yapısını değiştirir

bence gs olur. gs tecrübeli hoca genç istekli adam ilk fb derbisinde feneri dağıttı.

istatistikler projects.fivethirtyeight.com böyle.

ben hala fener diyorum.

galatasaray dün gerçekten şahane oynayıp ezdi fener'i ama bundan önceki maçların neredeyse hepsinde zor kazandılar. ikinci yarıda oyundan düşüyorlar, freebird'ün dediği gibi önemli oyuncuların yaşı da var. hele ki sakatlık filan olursa çok zorlanırlar.

fener'in rotasyonu geniş, böyle maçlarda çuvallasalar bile ligdeki 10 takımdan 8'ine 3-4 atıp geçebiliyorlar. lig maratonu böyle bi şey. bütün derbileri kaybedip gerisini kazansan açık ara şampiyon olursun.

ben galatasaray olsun isterim, o yüzden yanılmayı umuyorum ama fener hala götürür gibime geliyor. dört puanlık fark hiçbir şey değil. ocak ayı bitmeden eriyip gitmiş olabilir.

gs. hem temenni hem tahmin.

Temenni ve tahmin gs.

Galatasaray yaşlı falan deniliyor ama yaş sorunu olan tek yer mertens ve gomis.
Forvete adam alinacagi zaten belli.

Hayır sundan 6-7 hafta once sorsan fener otturur falan diye dolasiyordu bütün spor medyası, şimdi donmeye calisiyorlar.

Galatasaray devre arasında cama ekmek banan kemal sunal olacak sanan varsa üzülür.

GS: Okan Buruk bali diye bir sey var. Adam hep 4 ayak ustune dusuyor. Fatih Terim de oyleydi. 4-5 tane maci zaten son dakikalarda aldilar. Keciroren macinda bile 80lerde falan gelmisti tur. Buyuk maclar haric hep bir ikinma var ama sonunda 4 ayak ustune dusuyor nasil oluyorsa. Simdiye Okan'in postalanip Fatih Terim'in geri donmesi gerekiyordu coktan. Arti GS nin hicbir kulupte olmayan Gomis, Muslera, ofsaytimsilar gkibi parametreleri var. FB maci da sirf taktik. Pirpir forvetli anadolu takimi gibi oynadilar. Ergenlere sorsan domine etmisler, tek kale oynamislar. 37% topla oynama, 20 faul, 6 sari kart falan var adamlarda. Bu nasil oyun domine etmek ben anlamadim:) Demoralize olmus, yorgun defansa Icardi sallamis bir tane balina girmis, onu konusuyorlar ciddi:) Maci alan adam Baris alper oysaki. GS tek handikapi ergen taraftari, medyasi, o yildizi niye oynatmadin toksikligi kisaca.

BJK: Weghorst'u satmak sampiyonlugu satmak, bir daha gelmez oylesi.
FB: Derbi hayirli olabilir, gelecek 2-3 haftayi kayipsiz gecerse. Yonetim de esek degilse artik ciddi transferler yapar takim berbatmis bizim deyip.
TS: Albayraklar, Bestepe, AKP. Yarista tutabilirler uzun sure.

Favori hala FB.
Okan Buruk sinav sorularini verdi gitti resmen Jesus'a calis diye. 8 kornerin pozisyonsuz car cur edilmesinden tut, 3lu defansin islevsizligine, orta sahanin kisir oyununa, baskiyi kaldiramamaya 1 milyon tane ders var alinacak. Jesus gene 10 kisi kaldik ya tembelligine dusmezse kurtarabilir sezonu.
GS hep dis sahada oynuyoruz diye sikayet ediyor ama GS nin sorunu ic sahadaki kapanan takimlari cozememek olacak bence. Gucler denk olunca buyuk maclari aliyor gs. Hep tek macli galibiyetler aldi, cok zorlandi gs maclarin 80%inde. Arti bir de GS'de sanki herkes formunun zirvesinde sanki. Erken form tutmuslar, aralik, ocakta bir takimin formunun zirvesinde olmamasi lazim sonrasinda dusus gelip, erken bile kopabilirler.

96-97 sezonundan beri türkiye ligini takip ederim. Aradan geçen 25 yılda galatasarayın iyi bir hava yakalayıp da sezon sonunda hüsran yaşadığı sadece 2 sezon hatırlıyorum.

çok klişe ama doğru: galatasaray yarıştaysa çok büyük ihtimalle şampiyon olur.

gs'nin kadrosu yaşlı diyenler yaşlı 4 tane topçu say desen sayamaz. mertens ve gomis dışında yaşlı adam yok. aanholt zaten devre arası gider, onun yerine dubois gayet iş görüyor.
musleraya rağmen ideal 11 yaş ortalaması maksimum 26.

tahminim de temennim de GS.

dunku maca kadar fener derdim.
dunden sonra psikolojik ustunluk net GS'ye gecti.
cimbomluyum, uzundur bu kadar rahat bir derbi izlememistim.

Tahminim: Galatasaray
Temennim: Fenerbahçe

Galatasaray özellikle saha dışı olaylarda inanılmaz iyi. Sıkıştıkları anda mükemmel algı yönetimi yapabiliyorlar. Dünkü maç dahil olmak üzere çok kötü oynuyorlar ama kazanan takım ruhları var. Kendilerine güveniyorlar. Bir de GS balı var. Bir şekilde kötü oynadıkları maçları da alıyorlar.

Bizde (Fenerbahçe) özellikle son 10 senedir kötü oynayıp da kazandığımız maç sayısı 3-5 tanedir. Yönetimimiz de çok uzun süredir (15 yılı vardır) ergence. Psikoloji temelli savaşları anında kaybediyoruz. Bir de algı oyunları öyle hal oldu ki Kemal Kılıçdaroğlu'na döndük, GS de AKP-RTE. Dünya'nın en doğru şeyini söylesek de karambole gidiyor. Kimse dinlemiyor. Kazanan psikolojisini kaybettik. Büyük takım ruhunu zaten kaybettik. Bu sene biraz toparladık ama derbilerin hepsinde korkak bir futbol oynattı JJ. Haliyle saha dışı en ufak bir konuşma geçince bizimkiler darmadağın oluyor. Motivasyon kayboluyor.

Bu arada GS dün temiz bir galibiyet aldı. Eze eze yendi bizi. Yukarıda yazdığım paragraflardan hakemler sayesinde yendi gibi bir algı oluşmasın. Bizimkiler odaklanamıyor ve kolay motivasyon kaybediyor. "Kazanan" ruhu yok. Bak Mario Gomez geldiğinde "bu sene biz şampiyonuz" dedi ve oldu. Ersun Yanal, 2013-14 sezonunda kaybettiğimiz Konyaspor maçı sonrası "kimse merak etmesin, bu sene şampiyonuz" dedi, resmi hali ile olmasa da şubat-mart gibi şampiyon olduk. Bu inanç ve ruh lazım.

Megafon ile domates satar gibi algı yapan başkanın olduğu yerde Galatasaray algı oyunu denmesi de efsane.

Senede basarisizliktan 40 tane başkan yolluyoruz, başkanlar Algida o kadar iyiler ki her şeyi yapiyorlar ama rollerini koruyamiyorlar. Nedense algida çok kötü olan Fenerbahçe baskanlari da malum bir kişi gibi koltuk aldı mi birakmiyor. Sonra malum parti Galatasaray.

Allahtan Atatürk yanına malum kişi posteri acacak kadar düşmedik.

neck_and_neck+1
GS=AKP 20 senedir magdur edebiyatindan tut, Fetullah ile yakinligina, taraftar kitlesine, tek adamligina (Terim). Bundan daha buyuk bir benzerlik olamaz turk spor tarihinde. Fener'in 10 senede sampiyonlugu yok, ama oyle bir algi var ki her sene Fener hakemi, federasyonu ayarliyor sampiyon oluyor sanir duyan. Ben bile inanamiyorum yazarken 10 senedir 1 sampiyonlugu var koca klubun. Son 20 senede 3 maximum 4 dur samiyonluk sayisi. Ama her sene fener ayarliyor ligi:) Bir gun Allah carpacak bunu diyteni ama du bakalim.

gs şampiyon olur

ama şu beşiktaşlı halisunasyonu herkese nasip olur umarım ya :)

sadece dünkü maçı izledim GS diyorum

Galatasaray olur.

1- kendimi gerceklestirmek (kariyer planlari, hobilerim vs)
2- evet
3- hayati kendimi gerceklestirmek icin yasiyorum. madem dunyaya geldik hem kendimi gerceklestirebilmeli, hem de sevdigim seylerle vakit harcamaliyim

1- Beni hep mutlu eden bisey yok. Yeri geliyor en ufak sacma sey bile mutlu edebiliyorken, yeri geliyor en cok istedigim seyi elde etmek bile mutlu etmeyebiliyor. Dolayisiyla benim bu soruya degismeyen bir cevabim yok.
2- Direkt 'bu' diye tanimlayacagim bisey olmadigi icin sanirim bu soruyu direkt es gecebilirim.
3a- Hayati yasiyor oldugum icin yasiyorum.
3b- Bu soruyu ikinci soruda belirttigim sebep yuzunden tekrar es geciyorum.

1- ben sevmek sevilmeye okeyim. Sosyal medyayla hiç işim olmadı. Bı de yeterince param olup gezince değme keyfime :')

2- evet yeterli. Aslında herkes için yeterli gibi ama derin konu xd

3- hayat bir yük gibi değil, yavaş yavaş aksamina yaklaşan çok güzel bir gün gibi.. her aninin tadını çıkarmaya calisiyorum güneş batmadan

1. İstediğim şeyleri yapmak mutlu ediyor. Sevilmek güzel ama sevilmek için bir şey yapmam. Mümkün olduğunca kendim gibi davranmaya çalışırım. Sevmeyen sevmesin.

2. Yeterli değil tabii ki. Başkalarına göre hayat mı şekillendirilir... Tam tersi sevilme, beğenilme kaygısıyla yaşanmış bir hayatın boşa yaşanan bir hayat olduğunu düşünüyorum.

1) sevmek, sevilmek, sanat sepet, istedigim isi yapmak, kendime booolca zaman ayirmak ve bana zor gibi gorunen seyleri basarmak, yeni seyler ogrenmek mutlu/tatmin ediyor. su ara tek zevk aldigim sey ennnn sevdigim kisiyle dumduz zaman gecirmek. gelecekle ilgili plan olunca hayat daha akici oluyor. ornegin tatil plani yapmak.

2) sevilmek hayatta kalmama yetmez ama 0 sevilirsem yasamakta epeyi zorlanirim. 0 sevilmek de batirmaz hayvanlarla da duygusal bag kurdugum icin o iliski de kurtarir. veya yalnizlikla basetmek de haz verir

3) hayati niye yasiyorum? bi firsat, imkan gibi goruyorum. iyi yonlerinin gideri var, refleks bi hayatta kalma icgudusu var. tecrubeler iyi hissettiriyor eger iyi yonunu gorebilirsek

Özet geçiyorum.

Abuzer in 3. Maddesi mükemmel:)

Mutluluk fazla abartilan bir şey. Sürekli mutlu olmak zorunda hissediyor insanlar kendilerini.
Bununla ilgili okuduğum bir yazı vardı, bireyselleşme, mutluluk yanılgısı, yanlizlasma ve peşine mutluluk peşinde koşarak gereğinden fazla yük üzerine alıp altında ezilme sarmalı hakkında.

Çan eğrisi gibi, büyük acıları hesap dışında bırakırsak genel olarak hayat güzel ve bütün olarak ele alınmali. Abuzer 3. Madde için yine <3

kendi halimde vakit geçirmek beni mutlu ediyor. hayatı mutluluğa göre yaşamıyorum ama mutluluk anlardan ibaret. sevilmek like almak vs umrumda değil açıkcası, toplumun genel beğeni ve normlarının dışındayım ve bundan dolayı bir sorunum yok çünkü ne hissediyorsam ona göre yaşamaya çalışıyorum. hayata çok anlam yüklememeye çalışıyorum yoksa varoluşsal sancı deryasında boğuluyorum.

Valla tüm sorulara okurken hayır dedim.
Son soruya gelince haftasonunu= fast food yeme özgürlüğü olarak kodladığınızdan olabilir.

Resmen soru bombardimanina tutmussun hocam. Neyse, 'anket sorularina cevap vermezse olecek' hastaligina sahip biri olarak hepsini cevaplarsam
1- Olmuyor.
2- Yok.
3- Pek istemiyorum. Bir tek haftasonu yemek yapabilecek vaktim oldugu icin tersine o zamanlar duzgun biseyler yemek istiyorum.
4- Her hafta sekmeden oluyorsa bence bagimliliktir.

1. surekli alisveris yapmam ama begendigim bir sey oldugu zaman sepete atip bekletirim. sure gectikten sonra hala almak istiyorsam aliyorum. Genelde toplu yapiyorum ben alisverislerimi. Yaz basi, kis basi gibi. ayda 1-2 seye (giysi, ayakkabi, makyaj malzemesi vs hepsini kattim icine) denk geliyordur sanirim.

2. eskiden bu vardi bende ama dogal kaynaklarin tuketimi, kapitalitizmin calisma sekli, deger yargilari vs uzerine calismalar yaptikca son 5 yildir tamamen bu fikirden uzaklastim. Artik hic boyle dusunmuyorum.

3. Cumartesi gunleri genelde disarida yemek yeriz ama hep fast food degil, degisik yerlerde, degisik konseptlerde yemekler oluyor. Pazar gunu de evde hafta ici vaktim olmadigindan yapmak istedigim yemekleri yapiyorum. Yani buna da yanitim hayir.

4.Bagimlilik diye tanimlamak dogru olmaz zira elimizde yeterli veri yok. Sosyal hayatinizi etkiliyor mu, yemediginizde rahatsiz oluyor musunuz, sizin icin ne anlama geliyor, genel yeme duzeniniz nasil vs gibi seyleri bilmek gerekir. Bence bagimlilik degil ama aliskanlik ile ilgili bir durum olabilir bu. Gunluk rutinleriniz gibi dusunun. Dedigim gibi eksik veri ile yorum yapmak dogru degil.

Hepsine hayır.
Bir şey almadan önce ciddi düşünüyorum ve araştırıyorum, meslek hastalığı heralde (satin alma).
O sebepten plansiz alışveriş yapmam ama önceden daha çok yapardım.

haftasonu özelinde bir hissim yok cogu zaman alışveriş yapasım gelir (son zamanlarda azaldı ama yaptım yine de) fast foodda da zamanlamam yok her zaman tüketiyorum. ikisi de hayat kalitesini düşürüyor maleseff

1- hayir
2- istedigim seyler pahali seyler oluyor genellikle. elektronik + turkiye simulasyonu vs.. madem calisiyorum, madem uc gunluk dunya, ihtiyacim da varsa kesinlikle aliyorum. bu yuzden fiyata cok takilmam, en iyisini almaya calisirim. fakat kredi, kredi karti vs kullanmadigim icin belirli bir dengede tutmak gerekiyor.
3- fast food zaten haftaici de yiyorum
4- sanmiyorum

Hayır
Hayır. Ben biraz minimalistimdir. Bir şey gerçekten gerekli değilse almam. Almam gerekiyorsa da parasına asla bakmam. Ama paramı idareli kullanıp aktivitelere yatırıyorum çokça. Bende şu düşünce var, madem çalışıyorum şu aktiviteyi de yapayım, bunu da öğreneyim, şurayı da gidip göreyim.
Hafta içleri hep ev evde yapıyorum. Haftasonu da farklı bir şey yemek istiyorum. Bu bazen fastfood olur, bazen fine dining olur. Bazen kebapçı olur. Ama burgerking ve türevleri gibi zincirlerden hiç yemem.
Bi tık bağımlılık gibi. Kolay bi kalori. Uğraşmadan tüketiyorsun.

1. Hayir.
2. Net hayir. "calisiyorum bir seyler almayi hakediyorum" hic katildigim bir sey degil, bence sirketlerin urun satmak icin beyin yikamasi olabilir. herkes calisiyor neticede. ben kimseden daha fazla haketmiyorum ki? son 4-5 senedir daha buyuk hedefler icin para biritiriyorum dolayisiya yuzeysel harcamalari kestim. kiyafet elektronik falan hic almam, olani kullanirim. laptop'im 6 senelik. o bozulursa yenisini alacagim, yani planli bir sey. onun disinda pek alisveris dusuncem yok.
3. fast food'u ise yemek goturmeyi unuttuysam yerim. haftasonuyla fast food'un bir baglantisi yok benim icin.
4. sadece haftasonlari yiyorsan ve abartmiyorsan bagimlilik degil.

Oluyor ve para da yok, olmayınca para daha fazla harcamak isteği ile doluyorum, psikolog da parayla. İflas edinceye kadar devam edeceğim yani :)

-Alışveriş isteği: Oluyor sadece hafta sonu değil sürekli oluyor. Şunu fark ettim eskiden telefonu elime alınca sözlük/twitter/instagram gibi platformlara girip vakit öldürürdüm artık elim otomatikman Trendyola gidiyor ve sürekli bir şeyler beğenip almak isterken buluyorum kendimi.

-Madem çalışıyorum istediğimi alayım: Bütçemi aşan şeyleri almak için kendimi kandırma yolum. Normalde benim için lüks olacakken uzun süre çok darda kalacağımı bile bile yine de almak istediğim şeylerde sürekli bu cümle ile kendimi kandırırım.

-Fast Food: Evde yemek yoksa hazırlamak yerine dışarıdan söylemek gelir hep aklıma. Bir de Bu Trendyoldaki yedikçe bir sonrakinde daha fazla indirim kazanma, Getirde 3 siparişe bir promosyon gibi kampanyalar beni çok tetikliyor.
Hatta 31 Aralık'ta hastaydım gözümü açamadım ertesi gün sipariş vereceğim sırada iki taraftaki Aralık indirimimi kaçırdığıma çok üzüldüm ciddi ciddi.

Son bir aydır daha da atağa geçti bu. Şu an telefonumda en çok kullandığım uygulama trendyol. Hem alışverişiyle hem yemek siparişiyle hep hayatımda.

Fark etme ve kontrol altına almaya çalışma aşamasındayım.

Bana sacma gelmiyor cunku cennette namaz kilma zorunlulugu da yok mesela. Bu kural bu dunya icin konmus, dolayısıyla kuralın orada da devam etmesi gerektigi dusunmeye iten bir sey olmaz bende.

Olm ne alakası var cennetteki huriler zaten helal kılınmış adama, nasıl bir ortaklık kurdun ikisi arasında. Evlilik dışı ilişki yaşarsan zina; yaşamazsan nefsine hakim olursan ödül olarak cennetteki hurileri alacaksın işte. Ayrıca adam sana cinsel ilişki kötüdür dememiş ki, sana helal olan biri dışında biriyle cinsel ilişki yaşarsan kötü diyor. Kendine mukayyet olursan da ödül olarak da huri veriyor 7/24 ereksiyon veriyor veriyor da veriyor; hardcore.

cennette şaraptan yapılma nehir de var ona bakarsan. bu dünyada haram olduğu için tadamadığın zevkleri cennette tadacaksın. demek ki o kadar da kötü şeyler değiller.

din dogmatiktir, bu tip sorgulara girmek sonuc vermez maalesef cunku kimse bilmiyor dogru cevabi.

zaten huri insan değil, öylece bir yaratık. başka bir insanla birliktelik söz konusu değil ki zina olsun. kıyasın bu yönden de hatalı
cennetteki şarap da dünyadakinden farklı, baş ağrıtmıyor

burası sınav yeri, dünyevi zevklere kapılmadan, maddi dünyada maneviyata önem vererek, iradenle sınanıyorsun.
sınavı geçince ödüllendiriliyorsun mantığı var.
yani manevi dünyada da maddi zevklerle yaşayabiliyorsun bir anlamda.
ödül de dünyevi zevklere düşkün olan insanoğlu için seks ve yeme, içmeden ibaret.

30 kilo verince gidip bir bigmac yemek, rejimden sonra kendini yemekle ödüllendirmek gibi.
aslında insanın ilkel benliğine gayet uygun.

@Kaleci+1
Anlasilmayacak o kadar cok sey varken yanlis yere takilmissin. Onlarin arasindaki iliski zina degil. Haa kisiler eger kendi hurileri disindakilere goz koyarsa bu sefer ortalik karisabilir.

bir de herkesin cenneti kendine. ortak bir huri yok veya gel ahmet partiliyelim tarzi tasvir edilmiyor. kimse birbirini tanimiyor, herkes 33 yasinda oluyor. vs.

Doğru bir karşılaştırma değil +1

Zina günah, yani nikahsız ilişki yasak. Yoksa nikahlı eşinle her cinsel birliktelikte ayrı bir sevap karşılıkları bile var.

Aslında biraz incelersek, dinlerin yasakları, genel toplum düzeni ve sağlıklı aile yapısı için en mantıklı olan şeyler.

normal, insan bazen bundan zevk bile alıyor

Valla ben tam anlamadim durumu. Platonik olarak uzun sure takilip karsilik mi alamadin? Eger oyleyse ne kadar sure devam etti bu platonik durum, karsindaki kisi sana ne derece yakin, her gun gorusuyor musunuz vs gibi sorularin cevaplari da onemli. Cunku takinti duzeyine gelmis de olabilir, her gun gordugun ya da surekli etkilesimde kaldigin icin bu kadar vakit almis da olabilir falan filan.

Yok eger ben olayi cok yanlis anladiysam ve platoniklik disinda ise mevzu o zaman daha buyuk sikinti cunku soru isaretleri ustel olarak artiyor bu durumda da.

'Salla detaylari, sorulari haci, simdiki durumuma cevap ver' dersen de platonik oldugunu ve kisiyle surekli iletisim halinde oldugunu varsayarak normal derim.

Normal, geçer.

40
45'ten sonra iyice gitti, üstüne konsantrasyon da azaldı.
tabi kafada bi dünya şey var, o da haklı hangi birine odaklansın.

yas 31. henuz bir azalma fark etmedim.

Hamilelik ve doğum sonrasında ciddi azalma fark ettim.

Valla sanirim 25'ten sonra hafizam kademeli olarak azalmaya basladi.

24-25ten itibaren yavas yavas azalmaya başladı 30u geçtiğimde bariz azalmisti artik.

mobile: yazmayi unuttum, ben acikca sormustum daha once ona da thumbs up koymustu. anneme ayip olmus alinmis dedim bugun ona da uzgun smiley koydu. ben de sinirlendim bi seyler yazdim ne bicim davraniyorsun diye ona bi sey birakmadi. bi sey demedi de

Kaçırılmış ve mesaj vermek istiyor olabilir.

Çok fazla YouTube izlemiş ben olsam alaya alırdım fena laf sokardim

Valla cani oyle davranmak istiyordur, uzun uzun yazmak istemiyordur bu. Bence bunun pek anlasilmayacak tarafi yok.

Onun bu davranisindan ote, onu oldugu gibi kabul etmek yerine istedigin sekilde davranmaya zorlama bence daha buyuk sorun. Ben olsam 'niye her seye emojo atiyorsun?, anneme ayip olmus' mesajim sonrasi cevabini da yine emojiyle gonderen arkadasimi tutarliligindan oturu tebrik ederdim. Bu davranisi da hosuma gitmiyorsa ya mesajlasmaz hep arardim ya da eger cidden sinir ediyorsa da arkadasligi sonlandirirdim. 'Bana cevap vermelisin' seklinde bir yaklasimda bulunmazdim.

Cok itici, ben bir daha iletisim kurmazdim. Hep o isteyince bulusuyoruzdan biseylerin yanlis gittigini anlamaliydiniz. Bu nasil sacma bir insan

j r r tolkien hayrani +1

herkes uzun uzun cevap vermeyi seviyor olmak zorunda değil.

Belki de sadece öyle kabullenilmeye ihtiyacı vardır

Madem yakın arkadaşınız, bunu ona yüzyüze söyleyebiliyor olmanız lazım. j r r +1

anneme ayip olmus'a gelen emojiden sonra umidi keser kendisini uc hayirla sessizce hayatimdan ugurlardim ben olsam. kimsenin cevap verme aciklama yapma zorunlulugu yok evet ama bu cok garip bi tavir. ben cekemiyorum boyle bencil tipleri. neden boyle davrandigina bir sey diyemem belki kendisi boyle biridir ama ben olsam cok net sogur ve arkadasligimi bitirirdim.

olur da benden giden mesajlarin kesildigini fark edip de "kendisi isteyerek" mesaj yazacak olursa da thumbs up koyardim :) cunku niye koymayayim? :)

Ben olsam mesajlasirken bozarım. Yazmayı mi unuttun diye. Sorulan tüm sorulara da aynı yanıt verilmez bence.

emojiyle cevap verebilme özelliği gelmeden evvel ne yapıyordu acaba? bu bir üslup sorunudur. böyle bir iletişim şeklini kabul etmeyip saygısızlık olarak gördüğünü açıklaman gerekiyor. değişmiyorsa güle güle.

'İşinize geliyorsa'
Yazdırın, 'Eczane en yakın sağlık danışmanınızdır' yerine.

Çok ve çok daha sade bir 'Sağlıklı Günler' tabelası yeterli. Sadece bu kadar ama bak, 'dileriz' bile olmayacak.

"eczane en yakın sağlık danışmanınızdır" sıkıcı ve nobran denilebilecek bir cümle, kibar tınlamıyor kulağa, bir temenni de değil, dümdüz bir bilgi cümlesi.

pavlis'e katılıyorum, "sağlıklı günler" çok kibar ve yeterli duruyor.

saglikli gunler guzel bence de. veya sagliginiz onceligimizdir. ama sizin cumle cok kamu spotu gibi. ilkokulda ezcane kosesi yapilsa anca oraya konur :)

Dert sende derman bende. Boyle yazinca kamyon arkasi yazi gibi oldu ancak bence eczane konseptine yakisir bir cumle.

Ahah ben de bi "zaman en büyük ilaçtır" düşünmem de çok lakayt geldi sonra vazgeçtim.

Acil sifalar :D

"Sağlıklı günler için buradayız, hoş geldiniz."

İlaç fiyatlarından hem eczacıların hem de hastaların memnun olmadığını düşünerek; sağlık olsun...

bence saglikli gunler dileriz gayet yerinde ve uygun seviyede bir cumle. neden degistirmek istediniz bilmiyorum ama ben olsam cumleyi degistirmezdim. sizin cumle eskiden saglik karnelerinde yaziyordu sanki ama cok kamu spotu havasi var bence de. saglikli gunler dileriz gayet yeterli diye dusundum ben.

"Sağlıklı günler dileriz" yeterince iyi bence, "Eczane en yakın sağlık danışmanınızdır" bana pek inandirici gelmiyor zira Turkiye'de hic saglik konusunda dise dokunur tavsiye veren bir ecazaciya denk gelmedim, haliyle oyle bir beklentim yok.

Sağlık olsun
Hem dilimize yerleşmiş bir kalıp, hem eczane için cuk oturur, hem de güzel bir temenni.

derdini söyle derman olayım :)

Eczacı: Doktor yazısını okuyabilen tek kişi.

:)

@j r r tolkien hayrani+1
Benim de aklıma direkt bu cümle geldi:D @curukturpkokusu önerisi de çok iyi:D
Olmaz derseniz "hoş geldiniz, sağlıklı günler dileriz." uygun bence.

ofisin sessiz sakin olmasını özlüyorum.

Pandeminin en çok etkilediği sektörlerden birinde olan biri olarak, yine de sokakların o boşluğunu, sessizliğini ve hatta evde vakit geçirmeyi özledim.

eşimin hiç işe gitmeyip hep evde olması

%100 evden calismayi ozluyorum.

Donem olarak benim icin iyi olmayan hicbir yani yoktu acikcasi, sansima yakinlarimdan kimse agir hastalanmadi.

Dışarda daha az kişinin olması ve temizlik